Nie wszystkim opłaca się zwlekanie z rozliczenie CIT-8 za 2022 rok. Kiedy odliczyć stratę?

Emigracja zarobkowa jak i zakładanie firm poza granicami kraju w celu uniknięcia opodatkowania podatkiem dochodowym w Polsce spowoduje naliczenie dodatkowego podatku w Polsce. Już od 2019, a najpóźniej od 2020 r. podatek będzie pobierany prawdopodobnie z tytułu m.in. wyprowadzki zarobkowej – np. w związku ze sprzedażą akcji, przeniesieniem rezydencji, zmianą siedziby firmy itd.
[aktualizacja 24.10.2018]: Sejm przyjął nowelizację ustawy o exit tax
Wprowadzenie przepisów wynikające z DyrektywyRady (UE) 2016/1164 z dnia 12 lipca 2016 r. ustanawiająca przepisy mające na celu przeciwdziałanie praktykom unikania opodatkowania wpłynie na następujące dziedziny opodatkowania:
Exit tax - 3 lub 19% od osób fizycznych, 19% od osób prawnych
<< Dochody zagraniczne - opodatkowanie >>
W efekcie zmian w przepisach należy się spodziewać, że większość firm wahających się, czy pozostać w Polsce, bardzo szybko zdecyduje się na ucieczkę podatkową poza granice kraju. Ta sama sytuacja może dotyczyć osób fizycznych, dla których zachętą może stać się ponowny powrót po co najmniej 6 miesiącach pracy za granicą - celem uzyskania preferencyjnych kredytów na otwarcie własnej działalności gospodarczej (do 85.000 zł z oprocentowaniem maksymalnie 0,5% rocznie).
<< Zwolnienie z podatku a dochody zagraniczne >>
W związku z uszczelnianiem polityki fiskalnej w stosunku do podmiotów zmieniających rezydencję spodziewać należy się renegocjacji umów o unikaniu podwójnego opodatkowania i częstszego niż do tej pory korzystania w nich z zasady proporcjonalnego odliczenia niż z zasady zwolnienia z progresją. Jest to metoda mniej korzystna dla podatników posiadających polską rezydencję podatkową, a pracujących za granicą. Nie wiadomo również, czy zmiany nie spowodują modyfikacji ulgi abolicyjnej, zrównującej obie powyższe zasady unikania podwójnego opodatkowania. Dzięki niej podatnicy stosujący mniej korzystne przepisy proporcjonalnego odliczenia podlegają dodatkowej uldze odliczanej od podatku w Polsce.
<< Jak rozliczyć dochody z zagranicy? >>
Zgodnie z zapisami dyrektywy, jej przepisy stosuje się wyłącznie w związku z opodatkowaniem przedsiębiorstw podatkiem CIT.
Osoby fizyczne mogą ucierpieć na exit tax wyłącznie pośrednio, tzn. sprzedaż akcji spółek zmieniających rezydencję będzie powodowała dodatkowe ich opodatkowanie.
Exit tax o rok wcześniej niż wymaga UE
Najistotniejszy zakres opodatkowania wiąże się z przenoszeniem niezrealizowanych aktywów. Podatek, zgodnie z przepisami dyrektywy ma być równy wartości rynkowej przenoszonych aktywów (w chwili ich przeniesienia), pomniejszonej o ich wartość do celów podatkowych (np. amortyzowaną do czasu tego przeniesienia), w każdej z następujących sytuacji:
a) podatnik przenosi aktywa ze swojej siedziby głównej do stałego zakładu w innym państwie członkowskim lub w państwie trzecim, o ile państwo członkowskie siedziby głównej nie ma już prawa do opodatkowania przenoszonych aktywów ze względu na przeniesienie;
b) podatnik przenosi aktywa ze swojego stałego zakładu w państwie członkowskim do swojej siedziby głównej lub innego stałego zakładu w innym państwie członkowskim lub w państwie trzecim, o ile państwo członkowskie stałego zakładu nie ma już prawa do opodatkowania przenoszonych aktywów ze względu na przeniesienie;
c) podatnik przenosi swoją rezydencję podatkową do innego państwa członkowskiego lub państwa trzeciego, z wyłączeniem aktywów, które pozostają faktycznie powiązane ze stałym zakładem w pierwszym państwie członkowskim;
d) podatnik przenosi działalność gospodarczą prowadzoną przez swój stały zakład z jednego państwa członkowskiego do innego państwa członkowskiego lub do państwa trzeciego, o ile państwo członkowskie stałego zakładu nie ma już prawa do opodatkowania przenoszonych aktywów ze względu na przeniesienie.
Prawdopodobnie najbardziej czułym na interpretacje podatkowe elementem wyprowadzenia majątku, będzie wycena rynkowa majątku w chwili jego wyprowadzenia. Nie da się bowiem ustalić realnej wyceny bez uzyskania odpowiednich wskaźników (bench-marku) rynkowości cen danych elementów majątku. Widać zatem podstawę do konfliktu z organami skarbowymi i do badania prawidłowości dokonywanych wycen.