Umowa na zastępstwo a ciąża - zwolnienie lekarskie, prawo do urlopu oraz świadczeń

Resort pracy kierowany przez Minister Maląg przygotował projekt ustawy o aktywności zawodowej, w którym proponuje dopłatę dla przedsiębiorców którzy zdecydują się utworzyć miejsce pracy zdalnej w wysokości 7 tys. zł oraz 900 zł dodatku do pensji przez rok dla pracującego rodzica na pół etatu. Projekt nowych przepisów trafił do konsultacji społecznych, kto będzie mógł skorzystać z dodatku, jeżeli przepisy wejdą w życie i jakie trzeba będzie spełnić warunki? - wyjaśniamy
Nowe przepisy zakładają, że przedsiębiorca będzie miał możliwość ubiegania się o jednorazowe dofinansowanie, jeżeli firma utworzy miejsce pracy zdalnej dla pracownika mieszkającego w mniejszej miejscowości. Lista zawierająca takie miasta miałaby zostać utworzona przez ministerstwo pracy i polityki społecznej. Jednak w projekcie zawarto warunki, które mogą być dyskryminujące i powodować nierówności na rynku pracy.
W uzasadnieniu projektu wskazano, że: Wśród osób biernych zawodowo z powodu obowiązków rodzinnych aż 94% stanowiły kobiety, a 56% osoby zamieszkałe na wsi – to potencjalnie niewykorzystane zasoby, które warto włączyć w obszar aktywności zawodowej. W przełamywaniu bierności zawodowej tej grupy mogą pomóc programy, mające na celu zapewnienie miejsc opieki nad dzieckiem lub osobą zależną, jak również umożliwiające podejmowanie pracy w niepełnym wymiarze czasu pracy oraz w formie pracy zdalnej, szczególnie rozpowszechnionej w czasie epidemii COVID-19. Praca zdalna stwarza także większe możliwości aktywizacji zawodowej tej części osób biernych zawodowo, które nie podejmują zatrudniania z powodu choroby lub niepełnosprawności (1 mln) albo z powodu nauki i uzupełniania kwalifikacji (1,2 mln osób w wieku produkcyjnym).
Źródło: shutterstock
W projektowanych przepisach znalazł się zapis pozwalający na przyznanie grantu dla osoby bezrobotnej powracającej na rynek pracy, posiadającego co najmniej jedno dziecko w wieku do 18 roku życia, lub bezrobotnego sprawującego opiekę nad osobą zależną. Grant przysługiwałby w wysokość nie niższej niż 3-krotność minimalnego wynagrodzenia. Dodatkowo, na mocy projektowanych przepisów starosta mógłby, na podstawie zawartej umowy, przyznać pracodawcy lub przedsiębiorcy ww. grant, za zatrudnienie skierowanego bezrobotnego opiekuna osoby niepełnosprawnej. W tym przypadku grant przysługuje w kwocie określonej w umowie zawartej ze starostą, nie wyższej jednak niż 12-krotność minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego w dniu zawarcia umowy, za każdego skierowanego bezrobotnego opiekuna osoby niepełnosprawnej.
Warunkiem do spełnienia dla pracodawcy będzie utrzymanie utrzymania zatrudnienia bezrobotnego opiekuna osoby niepełnosprawnej przez okres 12 miesięcy w pełnym wymiarze czasu pracy lub przez okres 18 miesięcy w połowie wymiaru czasu pracy Niewywiązanie się z warunku utrzymania zatrudnienia, lub wykorzystanie grantu niezgodnie z umową, lub jego niewykorzystanie spowoduje obowiązek jego zwrotu.
W zapisach proponowanych w ustawie znajduje się również dodatek, który ma umożliwić i upowszechnić pracę zdalną wykonywaną w małych i średnich miejscowościach zagrożonych marginalizacją. W ustawie przewiduje się możliwość otrzymania środków na utworzenie stanowiska pracy zdalnej w rozumieniu art. 6718 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy jeśli - zadeklarowane przez poszukującego pracy lub bezrobotnego kierowanego do pracy miejsce świadczenia pracy zdalnej oraz jego miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych znajdują się w terenie obszaru zagrożonego marginalizacją. Resort pracy wskazuje, ze dodatek ten ma służyć umożliwieniu i upowszechnieniu pracy zdalnej wykonywanej w małych i średnich miejscowościach zagrożonych marginalizacją.
Jak wskazano w uzasadnieniu projektu, celem planowanego rozwiązania jest przeciwdziałanie wyludnianiu się tych miejscowości oraz ich rozwój społeczny i gospodarczy, co przyczyniłoby się do zrównoważonego rozwoju kraju. Z formy pomocy na utworzenie stanowiska pracy zdalnej mogliby skorzystać zarówno miejscowi przedsiębiorcy tworzący stanowiska pracy zdalnej, jak i pracodawcy zewnętrzni oferując możliwość takiej pracy pracownikom z małych i średnich miejscowości znacznie oddalonych od siedziby pracodawcy.
Dodatek byłby możliwy do przyznania za utworzenie miejsca pracy zdalnej dla jednej z trzech grup pracowników:
Bonus przysługiwałby jak podkreśla MRiPS w sytuacji kiedy pracownik mieszka na ternie miejscowości – miasta i gminy, które znajdują się w bardzo trudnej sytuacji społecznej, gospodarczej i demograficznej.
W projektowanych przepisach przyjęto, ze wysokość dodatku miałaby wynieść maksymalnie dwukrotność kwoty uznanej za minimalne wynagrodzenie w danym roku. Z uwagi na fakt, że minimalne wynagrodzenie ma zmienić się dwukrotnie w 2023 r. dodatek miałby wynieść od stycznia do czerwca 6980 zł, z kolei od 1 lipca mógłby wynosić nawet 7200 zł za każdy etat.
Drugim rozwiązaniem jakie znalazło się w projekcie przygotowanym przez resort rodziny jest dodatek w wysokości 1/4 minimalnego wynagrodzenia. Świadczenie w 2023 r. sięgałoby do kwoty 900 zł. W okresie od stycznia do czerwca miałoby wnosić 872,50 zł. Taki dodatek według projektowanych przepisów mógłby otrzymać przedsiębiorca, który zatrudni osobę bezrobotną, która wraca na rynek pracy po okresie urlopu macierzyńskiego lub wychowawczego, ale nie na pełen etat. W takim przypadku pracodawca mógłby ubiegać się o świadczenie, które wypłacane byłoby przez państwo przez rok.
Nowe przepisy miałyby zacząć obowiązywać od 1 stycznia 2023 r.
Projekt można śledzić na stronach RCL: Projekt (rcl.gov.pl)
Kodeks pracyFormy zatrudnieniaUmowa o pracęPraca zdalnaWymiar czasu pracy