Duże zainteresowanie Rodzinnym Kapitałem Opiekuńczym. ZUS wypłacił już 5 mld zł

Przedsiębiorcy, którzy nie wypłacają zasiłków swoim pracownikom zobowiązani sią do przekazywania do ZUS dokumentacji do wypłaty zasiłków dla swoich pracowników oraz zleceniodawców. Czy jest określony termin na dokonanie tej czynności? Co w sytuacji kiedy dokumentacja rozliczeniowa nie wpłynie do ZUS?
Nie ma żadnych prawnych regulacji określających termin przekazania przez płatnika składek do ZUS dokumentów w celu ustalenia prawa i wypłaty zasiłków ubezpieczonym. Nie ma zatem możliwości na to by przedsiębiorca mógł ponosić odpowiedzialność za opóźnienie w przekazywaniu dokumentów. Jednak kiedy jego działania są uporczywe i z premedytacją nie dopełnia swoich obowiązków może ponieść konsekwencje określone w kodeksie karnym.
Źródło:shutterstock
Przyjmuje się, że płatnik przekazuje do ZUS dokumenty pozwalające na wypłatę zasiłków niezwłocznie, tak by organ ten mógł je wypłacić w ciągu 30 dni od daty otrzymania ostatniego dokumentu niezbędnego do stwierdzenia uprawnień do danego świadczenia (art. 64 ust. 1 ustawy zasiłkowej).
Dokumenty niezbędne do wypłaty zasiłku przez ZUS, tj. zaświadczenia płatnika składek ZUS Z-3, ZUS Z-3a, a także inne, w zależności od rodzaju świadczenia należnego ubezpieczonemu (np. zaświadczenie o udzielonym urlopie macierzyńskim), powinny być przekazane do ZUS jak najszybciej. Pozwala to na to, że ubezpieczony nie pozostaje bez świadczeń. Dokumenty dotyczące realizacji zasiłków płatnik zobowiązany jest przekazać do ZUS właściwego ze względu na adres swojej siedziby.
Dodatkowy zasiłek opiekuńczy do 9 maja 2021 r.
Kiedy płatnik nie dopełnia swoich obowiązków może ponieść konsekwencje. Naruszenie obowiązków ustawowych przez pracodawcę może stanowić w szczególności przestępstwo określone w art. 218 § 1a Kodeksu karnego. Przepis ten sankcjonuje złośliwe lub uporczywe naruszanie praw pracowników stanowi: Kto, wykonując czynności w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, złośliwie lub uporczywie narusza prawa pracownika wynikające ze stosunku pracy lub ubezpieczenia społecznego, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.