e-US. Podatnicy i płatnicy mogą zweryfikować już salda i szczegóły rozliczeń z urzędem skarbowym

Planowanie podatkowe jest podstawą efektywnego opodatkowania dochodów w firmie. Pomimo licznych zabiegów fiskusa i prób ograniczania podatników w stosowaniu optymalizacji w dalszym ciągu czynności, które skutkują obniżeniem obciążeń fiskalnych przy jednoczesnym uzasadnieniu ekonomicznym transakcji, nie są sprzeczne z literą prawa. Jednym z przykładów dozwolonej optymalizacji jest koncepcja Podatkowej Grupy Kapitałowej (PGK).
Każda grupa kapitałowa funkcjonuje w oparciu o wypracowany model biznesowy. W zależności od specyfiki danej grupy możliwe jest przeprowadzanie odpowiednich restrukturyzacji lub konsolidacji spółek wchodzących w skład grupy kapitałowej. Zawiązanie PGK będzie korzystne szczególnie wówczas, gdy w ramach grupy kapitałowej znajdują się jednocześnie podmioty o dużym stopniu rentowności (stały i wysoki dochód) oraz spółki generujące straty. Należy mieć na uwadze, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje zdecydowanie korzystniejszą od zasad ogólnych w CIT formę opodatkowania spółek prawa handlowego wchodzących w skład PGK. Podstawowym celem tworzenia PGK jest możliwość efektywnego opodatkowania podmiotów wchodzących w skład grupy oraz kompensowanie ich dochodów i strat w jednym roku podatkowym.
Od 2018 r. przepisy dotyczące powoływania PGK uległy liberalizacji i realnie zwiększyły krąg podmiotów uprawnionych do stosowania tej preferencji. Zgodnie z art. 1a ustawy CIT podatnikami mogą być także grupy co najmniej dwóch spółek prawa handlowego mających osobowość prawną, które pozostają w związkach kapitałowych oraz spełniają łącznie następujące przesłanki o charakterze materialnym:
Ustawodawca oprócz warunków materialnych ustanowił również wymogi o charakterze formalnym. Funkcjonowanie grupy powinno poprzedzić podpisanie przez wszystkie spółki umowy w formie aktu notarialnego o utworzeniu PGK na co najmniej trzy lata oraz jej zarejestrowanie we właściwym urzędzie skarbowym. Jednocześnie warunkiem sine qua non ważności umowy jest osiągnięcie przez PGK w każdym roku podatkowym udziału dochodów w przychodach w wysokości co najmniej 2%.
Zasadniczą zaletą funkcjonowania PGK jest wspólne rozliczanie uzyskiwanych dochodów i poniesionych strat przez spółki wchodzące w skład grupy. W myśl art. 7a ustawy CIT dochodem ze źródła przychodów PGK jest nadwyżka sumy dochodów wszystkich spółek tworzących grupę uzyskanych z danego źródła przychodów nad sumą ich strat. Jeżeli natomiast suma strat poniesionych z danego źródła przekracza sumę dochodów z danego źródła, różnica stanowi stratę PGK.
Tym samym, osiągane dochody przez niektóre spółki z PGK mogą być kompensowane w jednym roku podatkowym ze stratami poniesionymi przez pozostałe spółki z grupy, podczas gdy spółka, która nie należy do PGK, może rozliczać stratę w kolejnych pięciu latach pod warunkiem, że w tym okresie osiągnęła dochód, a maksymalne odliczenie straty od dochodu w danym roku nie może przekroczyć 50% jej wysokości. Atrakcyjność rozliczeń w ramach PGK obrazuje poniższa tabela:
Dochód do opodatkowania / strata | Podatek CIT do zapłaty – zasady ogólne | Podatek CIT do zapłaty – PGK | |
---|---|---|---|
Spółka „X” | 1 000 000 | 190 000 | (1 000 000 - 500 000 + 350 000) x 19% |
Spółka „XY” | -500 000 | strata | |
Spółka „XYZ” | 350 000 | 66 500 | |
Razem: | 256 500 | 161 500 | |
Korzyść z PGK | 95 000 |
Niewątpliwie uwagę podatników należy zwrócić na konsekwencje naruszenia warunków uznania PGK za odrębnego podatnika CIT. Utrata statusu PGK oznacza, że każda ze spółek wchodzących w skład takiej grupy będzie zobowiązana skorygować przeszłe rozliczenia podatkowe – tak jakby grupa wcześniej nie istniała – w okresie ostatnich trzech lat podatkowych. Zastrzeżenie to ma charakter bardzo restrykcyjny, jednakże całokształt profitów wynikających z utworzenia PGK powinien skłonić przedsiębiorców do skorzystania z tego narzędzia optymalizacyjnego oraz pozwolić zredukować obciążenia podatkowe w swoich firmach.