Soboń: Już niebawem fiskus rozliczy PIT za przedsiębiorców. Będzie nowe narzędzie dla firm

Zaliczanie różnego rodzaju kar umownych do kosztów uzyskania przychodu od dłuższego czasu stanowi przedmiot zapytań podatników kierowanych do fiskusa. W wyroku z 21 czerwca 2023 r. sygn. akt II FSK 68/21 NSA stanął po stronie podatników, podkreślając, że niektóre koszty związane z karami umownymi można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu.
Co do zasady zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o CIT lub art. 23 ust. 1 pkt 19 ustawy o PIT wyłącza się z kosztów uzyskania przychodów wydatki związane z uiszczeniem kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług.
Mając na uwadze te przepisy można pomyśleć, że sprawa jest jasna i nie można zaliczyć w koszty takiego wydatku, który związany jest z uiszczeniem kar umownych i odszkodowań . Jednakże od pewnego czasu zauważalne jest kształtowanie się nowej linii orzeczniczej sądów administracyjnych, która dopuszcza uznanie za koszty uzyskania przychodu kwot zapłaconych kar umownych w określonych sytuacjach.
Omawiany wyrok związany był z problemem zaliczania do kosztów podatkowych kar umownych z tytułu odstąpienia od umowy. Przedsiębiorca wycofał się z kontraktu, tłumacząc to tym, że koszty poniesione w ramach odstąpienia od umowy były mniejsze, niż zysk, który uzyskał przez sprzedanie zboża po cenie rynkowej. Zdaniem podatnika, w tej sytuacji poniesiony koszt w wyniku przedwczesnego zakończenia umowy można było uznać za mieszczący się w katalogu kosztów uzyskania przychodów.
W odpowiedzi na pytanie podatnika, Dyrektor KIS stwierdził, że kosztem uzyskania przychodu nie są kary umowne oraz odszkodowania z tytułu nieprawidłowo wykonanych usług, wadliwych produktów czy zwłoki w usunięciu tych wad i dlatego podatnik nie może zaliczyć do kosztów wydatków na kary umowne.
Sprawa znalazła swój finał przed sądem administracyjnym, gdzie NSA uzasadniając wyrok wskazał, że wyłączone z kosztów są tylko kary umowne, które enumeratywnie wskazał ustawodawca w art. 23 ust. 1 pkt 19 ustawy o PIT, a zatem podatnikowi przysługiwało prawo do zaliczenia do kosztów podatkowych kary umownej z tytułu odstąpienia od umowy. Jednocześnie Sąd podkreślił, iż powinien zostać uwzględniony charakter związku przyczynowo-skutkowego między kosztem a przychodem, aby móc ocenić, czy dany wydatek został poczyniony w celu zachowania lub zabezpieczenia jego źródła.
Podobnie orzekł też NSA w wyroku 25 lipca 2023 r., sygn. akt II FSK 137/21. W tym przypadku sprawa dotyczyła jednak Spółki u której wystąpiły kary umowne z tytułu nieterminowej dostawy sprzętu.
Pomimo iż fiskus stanął w opozycji do stanowiska podatnika, wskazując jako podstawę wspomniany wcześniej art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o CIT, sąd uznał, że kary umowne za niedotrzymanie terminu dostawy mogą stanowić koszt podatkowy, którego poniesienie jest związane z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodu.
W podobnym tonie NSA wypowiadał się również w wyrokach m.in. z 23 marca 2023 r. (sygn. akt II FSK 2277/20), 7 czerwca 2023 r. (sygn. akt II FSK 2961/20), 8 grudnia 2022 r. (II FSK 1132/20) i 9 stycznia 2020 r. (II FSK 1330/19).
Należy jednak pamiętać, że powyższe sytuacje nie podważają w żadnym wypadku norm prawnych wyrażonych w art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o CIT lub art. 23 ust. 1 pkt 19 ustawy o PIT. Omawiane przykłady wskazują jedynie na to, że nie należy traktować omawianych przepisów w sposób dorozumiany, tylko dokonywać ich wykładni w sposób ścisły. Podatnik za każdym razem powinien być w stanie określić, czy kara umowna, która go dotyczy, stanowi wydatek mający związek z uiszczeniem kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług, czy też jest wydatkiem stanowiącym koszt podatkowy. Niestety rozbieżności pomiędzy stanowiskami sądów administracyjnych a ocenami fiskusa wprowadzają uzasadnione wątpliwości wśród podatników.
Autor: Sebastian Stefańczyk, Aplikant Radcowski ID Advisory