Umowa na zastępstwo a ciąża - zwolnienie lekarskie, prawo do urlopu oraz świadczeń

Stan epidemii i przepisy tarczy 4.0 wprowadziły szczególne uregulowania dotyczące obowiązków pracodawców w związku z umową o zakazie konkurencji.
Umowa o zakazie konkurencji, zawarta na podstawie przepisów Kodeksu pracy, jest umową zawieraną w związku z istnieniem stosunku pracy. Tym samym umowa o zakazie konkurencji w czasie trwania stosunku pracy wiąże obie strony stosunku pracy do momentu jego ustania.
Źródło: shutterstock.com
Pracodawca może z każdym pracownikiem zawrzeć umowę, w której pracownik zobowiąże się, że w czasie zatrudnienia nie podejmie na własny rachunek działalności konkurencyjnej wobec pracodawcy ani nie będzie świadczyć pracy w ramach stosunku pracy lub na podstawie umowy cywilnoprawnej na rzecz podmiotu prowadzącego taką działalność. Umowa o zakazie konkurencji powinna mieć formę pisemną.
Pracodawca może również zawrzeć z pracownikiem umowę o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy. Możliwość zawarcia umowy o zakazie konkurencji po jego ustaniu jest ograniczona podmiotowo. Umowa taka może zostać zawarta jedynie z pracownikiem, który miał dostęp do szczególnie ważnych informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę. Umowa o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy powinna mieć również formę pisemną. Umowa ta powinna mieć określony termin.
Zawierając umowę o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy pracodawca ma obowiązek wypłaty odszkodowania przez okres odpowiadający okresowi obowiązywania zakazu konkurencji. Odszkodowanie nie może być niższe niż 25% wynagrodzenia otrzymanego przez pracownika przed ustaniem stosunku pracy przez okres odpowiadający okresowi obowiązywania zakazu konkurencji.
„W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, ogłoszonego z powodu COVID-19, strony umowy o zakazie konkurencji obowiązującym po ustaniu:
– na rzecz których ustanowiono zakaz działalności konkurencyjnej, mogą ją wypowiedzieć z zachowaniem terminu 7 dni.
Do wypowiedzenia jest uprawniona zatem tylko jedna strona umowy, to jest strona, na rzecz której został ustanowiony zakaz konkurencji. Stroną tą jest odpowiednio: pracodawca, dający zlecenie, zamawiający. Przyznanie uprawnień tylko jednej stronie wynika z sytuacji wywołanej epidemią COVID-19 – pracodawcy, dający zlecenie i zamawiający w obliczu gospodarczych konsekwencji epidemii nie są w stanie ponosić wszystkich kosztów prowadzenia działalności.
Formy zatrudnieniaKoronawirus w PolsceKodeks pracy