Skip to content

Zdarzenia po dniu bilansowym po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego

Sprawozdanie finansowe po jego zatwierdzeniu nie może podlegać już żadnym modyfikacjom. Skutki zdarzeń po dniu bilansowym, dotyczące także błędów, które wpływają na to zatwierdzone sprawozdanie, wprowadza się do ksiąg rachunkowych bieżąco, a w konsekwencji skutki tych zdarzeń są ujmowane w sprawozdaniu finansowym za bieżący rok obrotowy.


Źródło: shutterstock.com

Jeśli rok obrotowy jednostki jest tożsamy z rokiem kalendarzowym, ostatnim dniem roku obrotowego jest 31 grudnia 2024 r., więc zgodnie z art. 52 ust. 1 ustawy o rachunkowości (Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.) termin na sporządzenie sprawozdania finansowego za 2024 r. mija z dniem 31 marca 2025 r. Roczne sprawozdanie finansowe jednostki podlega zatwierdzeniu przez organ zatwierdzający nie później niż 6 miesięcy od dnia bilansowego (art. 53 ust. 1 ustawy o rachunkowości). Zatem sprawozdanie finansowe za 2024 r. trzeba zatwierdzić do 30 czerwca 2025 r. Po jego zatwierdzeniu nie ma możliwości dokonywania w nim, a także w księgach rachunkowych za 2024 r. jakichkolwiek zmian.

Informacje uzyskane po zatwierdzeniu sprawozdania

W przypadku uzyskania przez jednostkę informacji o zdarzeniach mających wpływ na roczne sprawozdanie finansowe po jego zatwierdzeniu, ich skutki, na podstawie art. 54 ust. 2 ustawy o rachunkowości, ujmuje się w księgach rachunkowych roku obrotowego, w którym informacje te otrzymano. Jeżeli w danym roku obrotowym lub przed zatwierdzeniem sprawozdania finansowego za ten rok obrotowy jednostka stwierdziła popełnienie w poprzednich latach obrotowych błędu, w następstwie którego nie można uznać sprawozdania finansowego za rok lub lata poprzednie za jasno i rzetelnie przedstawiające obraz jednostki, to kwotę korekty spowodowanej usunięciem tego błędu odnosi się na kapitał (fundusz) własny i wykazuje jako „zysk (stratę) z lat ubiegłych” (art. 54 ust. 3 ustawy o rachunkowości). Dotyczy to korekt, których kwoty są istotne z punktu widzenia jednostki. Skutki pozostałych korekt dotyczące zatwierdzonych sprawozdań finansowych, czyli mające w ocenie jednostki nieistotną wartość, ujmuje się w księgach generalnie na ogólnych zasadach.

Szczegółowe wskazówki dotyczące ujmowania błędów ujawnionych po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego zawarto w Krajowym Standardzie Rachunkowości nr 7 „Zmiany zasad (polityki) rachunkowości, wartości szacunkowych, poprawianie błędów, zdarzenia następujące po dniu bilansowym – ujęcie i prezentacja” (Dz. Urz. Min. Fin. z 2019 r. poz. 2).

Zgodnie z pkt 6.1 KSR nr 7 do zdarzeń po dniu bilansowym zalicza się wszystkie dotyczące jednostki zdarzenia, które nastąpiły po dniu bilansowym do dnia zatwierdzenia sprawozdania finansowego. Zdarzenia:

1) dostarczające dowodów na istnienie określonego stanu na dzień bilansowy – gdy ujawniono je po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego za dany rok, traktuje się jak wykrycie błędów,

2) wskazujące na stan zaistniały po dniu bilansowym – wykryte po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego za dany rok, powodują ujawnienie skutków tych zdarzeń w księgach w bieżącym roku.

W myśl pkt 5.1 KSR nr 7 jednostka koryguje wszelkie wykryte błędy bez względu na to, czy były popełnione w bieżącym roku obrotowym czy w poprzednich latach obrotowych. Błędy popełnione w poprzednich latach obrotowych, zawarte w zatwierdzonych sprawozdaniach finansowych, wykryte w bieżącym roku obrotowym lub po jego zakończeniu, a przed zatwierdzeniem sprawozdania finansowego za ten rok, koryguje się w księgach rachunkowych bieżącego roku obrotowego (pkt 5.5 KSR nr 7). Sposób ujęcia ich w księgach, w zależności od ich istotności, został opisany w KSR nr 7 w pkt 5.6-5.9.


Nie można zmieniać zatwierdzonego rocznego sprawozdania finansowego ani zapisów w księgach dotyczących tego sprawozdania.

Istotność błędu

Zanim jednostka wprowadzi do ksiąg rachunkowych bieżącego roku skutki korekty dotyczące poprzednich lat, za które sprawozdania finansowe zostały już zatwierdzone, musi dokonać oceny, jaki był wpływ tych błędów na jakość zatwierdzonych sprawozdań finansowych, tj. czy był istotny czy nie. Ustalając istotność błędu, należy ocenić łącznie skutki wszystkich wykrytych błędów. Nawet gdy każdy z nich odrębnie nie jest istotny, to po ich zsumowaniu mogą one istotnie zniekształcać obraz jednostki przedstawiony w zatwierdzonym rocznym sprawozdaniu finansowym. Jeśli do ksiąg rachunkowych wprowadzane są korekty błędów z kilku poprzednich lat obrotowych, trzeba też zbadać, jak łącznie wpływają one na bieżące sprawozdanie finansowe, w którym korekty te zostaną uwzględnione. Może się więc zdarzyć, że w poszczególnych latach skutki korekt będą miały wartość nieistotną, ale ich łączna wielkość będzie istotna, więc ich sumę należy ująć w księgach bieżąco jako błąd istotny.

Ujęcie korekt istotnych błędów

Jeżeli jednostka uzna korektę błędu popełnionego w poprzednich latach obrotowych, dotyczącego zatwierdzonego sprawozdania, za istotną, to jej skutki ujmuje w kapitale (funduszu) własnym i wykazuje jako zysk (stratę) z lat ubiegłych. W księgach skutki takich korekt księgowane są w korespondencji z kontem 82 „Rozliczenie wyniku finansowego”. Konsekwencją takiego ujęcia jest konieczność przekształcenia retrospektywnego danych porównawczych sprawozdania finansowego za rok, w którym dokonano korekty, poza przypadkami, gdy jest to praktycznie niewykonalne (pkt 5.7 KSR nr 7). Dzieje się tak, gdy jednostka nie może zastosować retrospektywnego przekształcenia danych mimo podjęcia racjonalnych wysiłków i czynności, aby to uczynić (pkt 2.11 KSR nr 7). Przykładowo dochodzi do tego w przypadkach, gdy wymaga to przeprowadzenia istotnych szacunków, a nie jest możliwe obiektywne wyodrębnienie z posiadanych danych takich informacji na temat szacunków, które potwierdzają warunki według stanu na dzień, na który wartości te mają być wycenione, ujęte lub ujawnione.

Dane porównawcze to dane sprawozdawcze wynikające ze sprawozdania finansowego sporządzonego za poprzedni rok obrotowy. Jeśli zakłócona zostaje porównywalność danych sprawozdawczych i porównawczych na skutek m.in. korekt błędów popełnionych w poprzednich latach obrotowych, aby zapewnić porównywalność danych w odrębnej kolumnie bilansu i rachunku zysków i strat oraz rachunku przepływów pieniężnych, wykazuje się uzupełniająco retrospektywnie przekształcone dane porównawcze. Retrospektywne przekształcenie danych porównawczych polega na ich zmianie w taki sposób, jakby zdarzenie będące istotnym błędem z lat poprzednich było poprawnie ujęte.

Gdy jednostka sporządza informację dodatkową według załącznika nr 1 do ustawy o rachunkowości, w dodatkowych informacjach i objaśnieniach w ust. 6 pkt 1 ujawnia następujące informacje dotyczące błędów popełnionych w poprzednich latach obrotowych:

a) rodzaj błędu popełnionego w poprzednich latach,

b) informację o przychodach i kosztach z tytułu błędu popełnionego w poprzednich latach, stanowiących podstawę wyliczenia kwot odniesionych na zyski (straty) z lat ubiegłych,

c) kwotę korekty dotyczącej bieżącego roku obrotowego i każdej korekty dotyczącej lat poprzednich,

d) kwotę korekty dotyczącej okresów wcześniejszych od okresów uwzględnionych w danych porównawczych.

W przypadku gdy ustalenie kwot korekt jest praktycznie niewykonalne, to w dodatkowych informacjach i objaśnieniach w ust. 6 pkt 1 jednostka wskazuje na sam fakt popełnienia błędu w poprzednich latach obrotowych oraz podaje, na czym on polegał i powody braku możliwości dokonania wiarygodnego szacunku korekt (pkt 5.9 KSR nr 7).

Księgowanie korekt nieistotnych błędów

Gdy skutki korekty błędów popełnionych w poprzednich latach obrotowych, dotyczących zatwierdzonych sprawozdań finansowych, jednostka uzna za nieistotne, to generalnie wpływają one na zysk lub stratę netto bieżącego roku obrotowego. W księgach rachunkowych są one ujmowane na ogólnych zasadach. Jeśli dotyczą kosztów lub przychodów podstawowej działalności operacyjnej, mogą zostać zaliczone w pozostałe koszty lub przychody operacyjne – o ile takie rozwiązanie przewidziano w polityce rachunkowości jednostki.

Pytania BILANS 2024

Wykrycie błędu po zatwierdzeniu sprawozdania a przed zamknięciem ksiąg

Kilka dni po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego za 2024 r. ujawniono błąd dotyczący tego sprawozdania, który istotnie wpływa na wynik finansowy 2024 r. Czy można skorygować zapisy w księgach 2024 r. i zmienić sprawozdanie finansowe za 2024 r., jeśli księgi rachunkowe za 2024 r. nie zostały jeszcze ostatecznie zamknięte?

NIE. Po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego za 2024 r. nie można dokonywać w nim żadnych korekt. Po jego zatwierdzeniu korygowane nie mogą być także księgi rachunkowe za 2024 r. Skutki takiego błędu należy ująć w księgach na bieżąco, tj. w 2025 r.

Gdy jednostka otrzymała informacje o zdarzeniach mających wpływ na sporządzone roczne sprawozdanie finansowe po jego zatwierdzeniu, to skutki takich informacji ujmuje w księgach rachunkowych roku obrotowego, w którym je otrzymała (art. 54 ust. 2 ustawy o rachunkowości). Bez znaczenia w takim przypadku pozostaje, że błąd ujawniono przed ostatecznym zamknięciem ksiąg rachunkowych za rok, którego dotyczy zatwierdzone sprawozdanie (tu: 2024 r.). Ostateczne zamknięcie ksiąg następuje po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego. Powinno ono nastąpić w ciągu 15 dni od jego zatwierdzenia (art. 12 ust. 4 ustawy o rachunkowości). Nawet gdy wykrycie błędu nastąpi tuż po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego, nie ma żadnej możliwości dokonywania jakichkolwiek korekt w księgach roku, którego to sprawozdanie dotyczy.

Ujęcie w księgach 2025 r. nieistotnego błędu z 2024 r.

Nasza jednostka po zatwierdzeniu sprawozdania za 2024 r. odnalazła rachunek za wykonanie w 2024 r. usługi pielęgnacji terenów zielonych, który wcześniej nie został ujęty w księgach. Nie mamy w polityce rachunkowości zapisu dotyczącego ujęcia skutków nieistotnych błędów z lat ubiegłych. Czy koszt wynikający z tego rachunku powinniśmy ująć w księgach 2025 r. na koncie w zespole 4, czy należy zaliczyć go do pozostałych kosztów operacyjnych?

Jeśli w polityce rachunkowości jednostki nie ma zapisu dotyczącego ujęcia skutków nieistotnych błędów z lat ubiegłych dotyczących kosztów podstawowej działalności operacyjnej, to należy je ujmować w księgach bieżącego roku na zasadach ogólnych, tj. księgując na koncie w zespole 4 i/lub 5. Jeśli błąd jest nieistotny, to z samej definicji wynika, że nie wypływa istotnie na koszty podstawowej działalności operacyjnej jednostki.

Jednostka mogłaby taki błąd zaksięgować także w pozostałe koszty operacyjne, o ile taki zapis byłby zawarty w jej polityce rachunkowości. W przypadku jego braku, skutki tego typu błędów księgowane są na zasadach ogólnych, czyli na kontach służących do ewidencji kosztów podstawowej działalności operacyjnej.

Przykład

Założenia

Po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego za 2024 r. okazało się, że jednostka nie ujęła w księgach 2024 r. kosztów usługi pielęgnacji terenów zielonych dotyczącej tego roku w kwocie 2.100 zł. Koszty podstawowej działalności operacyjnej jednostka ujmuje w zespole 4 i 5. Zgodnie z zapisami polityki rachunkowości kwota kosztu jest nieistotna.

Dekretacja w 2025 r.

1. Rachunek za usługę pielęgnacji zieleni z 2024 r.:  2.100 zł
Wn konto 40-2 „Usługi obce”,
Ma konto 21 „Rozrachunki z dostawcami”
oraz równolegle
Wn konto 55 „Koszty zarządu”,
Ma konto 49 „Rozliczenie kosztów”.

autor: Karolina Paszkowska
Gazeta Podatkowa nr 23 (2211) z dnia 2025-03-20

Przychody i koszty podstawowej działalności operacyjnej – wybrane zagadnienia. Wszystko na ten temat w poradniku na GOFIN.pl

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *