BCC: Kasy software'owe nie gwarantują przedsiębiorcom bezpieczeństwa

Propozycje zmian zawarte w projekcie rozporządzenia MF w sprawie kas rejestrujących mających postać oprogramowania z 22 listopada 2019 r. znajdą swoje zastosowanie u wybranych grup podatników.

Jak rozumiemy, zamierzeniem twórców projektu jest wsparcie przedsiębiorców, którzy funkcjonują w specyficznych warunkach. Trudno bowiem wyobrazić sobie tzw. dużego detalistę, który korzysta z soft rozwiązania fiskalnego. Każda duża sieć handlowa wyposaża stanowiska kasowe w urządzenia mogące obsłużyć klienta: POS (w tym skaner kodów paskowych), drukarka fiskalna, terminal płatniczy, waga, itd.

Jeżeli proponowane rozwiązanie nie jest zaadresowane do branży dużego handlu i usług, to uznajemy, że dla przedsiębiorców z sektora MŚP. Obawy BCC wzbudza przerzucenie na przedsiębiorców pełnej odpowiedzialności za sprawność kas opartych na oprogramowaniu. W dzisiejszym rozwiązaniu gwarantem bezpieczeństwa kas była homologacja przeprowadzana przez GUM – instytucję cieszącą się zasłużonym zaufaniem.

Brak neutralnego weryfikatora rozwiązań softwareowych może skutkować karami dla przedsiębiorców, którzy zdecydują się skorzystać z kas opartych na oprogramowaniu.

Szczegółowe uwagi BCC do projektu z 22 listopada:

1. W paragrafie 3 określona została górna granica rocznych obrotów przedsiębiorców kwalifikujących się do kas rejestrujących mających postać oprogramowania. Podkreślamy istotę udziału poszczególnych grup podatników w szarej strefie, a w niej największy udział mają przedsiębiorcy z sektora MŚP. To właśnie w tym obszarze powinny być zaostrzone uwarunkowania fiskalizacji transakcji poprzez eksploatację w wyniku obowiązku ustawowego sprzętowej kasy rejestrującej online. Wyznaczony roczny limit obrotów w wysokości 10 mln EUR powinien być dolną granicą wyznaczającą możliwość stosowania kasy rejestrującej w postaci oprogramowania.
2. W paragrafie 7 ust. 4 wprowadzone jest pojęcie odrębnej ewidencji prowadzonej przez przedsiębiorców. Nie znaleźliśmy nigdzie opisu mechanizmu tworzenia i obsługi odrębnej ewidencji – jeżeli faktycznie tego brakuje, proponujemy uzupełnienie w rozporządzeniu lub w załącznikach do niego.
3. W paragrafie 18 ust. 1 określone zostały raporty i formy ich prezentacji – część z nich zakłada wyłącznie formę papierową. Apelujemy o wprowadzanie wszędzie tam, gdzie jest to możliwe form elektronicznych, jako tożsamych formom papierowym.
4. W załączniku 1 nie zostało jasno określone, w jaki sposób przedsiębiorca ma wyjść z trybu „tylko do odczytu”. Jednocześnie w paragrafie 40 ust.1 załącznika 1 mamy wrażenie, że chodzi o słowo „uniemożliwia” zamiast słowa „umożliwia”.
5. W załączniku 3, część A brakuje formy elektronicznej.

BCC podtrzymuje opinię, że rozwiązania kasowe – niezależnie od tego, czy software’owe, czy tradycyjnie oparte na hardware’rze – powinny przechodzić przez proces certyfikacji w upoważnionej do tego instytucji. Taka certyfikacja gwarantuje odpowiednią jakość urządzeń i zmniejsza zaangażowanie i odpowiedzialność przedsiębiorców za właściwe funkcjonowanie kas. Oczekujemy również, że kasy software’owe spełniać będą wymóg obligatoryjnej komunikacji z terminalami płatniczymi za pośrednictwem uniwersalnego protokołu komunikacyjnego, wdrożonego odpowiednim rozporządzeniem.

Niestety, w nowej wersji projektu rozporządzenia zostały uwzględnione tylko niektóre uwagi przekazane we wrześniu br. w ramach konsultacji publicznych pierwotnej wersji projektu. W kontekście budowy społeczeństwa cyfrowego, pragniemy zauważyć uwzględnienie w projekcie odniesień do protokołu komunikacyjnego kasa rejestrująca – terminal płatniczy oraz usankcjonowanie obsługi elektronicznego paragonu fiskalnego.

Źródło: informacja prasowa BCC

Kasy fiskalneZmiany w VAT