Celem ustawy z dnia 4 listopada 2022 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych oraz ustawy o finansach publicznych jest doprecyzowanie przepisów związanych z przeciwdziałaniem nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych, uproszczenie obowiązku sprawozdawczego oraz poprawa efektywności postępowania w sprawie nadmiernego opóźniania ze spełnianiem świadczeń pieniężnych.

            Ustawa wprowadza zmiany w:

1) ustawie z dnia 8 marca 2013 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych (Dz. U. z 2022 r. poz. 893) polegające na:

• wprowadzeniu wyłączeń z obowiązku sprawozdawczego, zarówno przedmiotowych (wyłączenie transakcji handlowych zawieranych w zakresie działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, a także świadczeń pieniężnych, w przypadku, których upłynął termin przedawnienia), jak i podmiotowych (zwolnione z obowiązku sprawozdawczego będą publiczne podmioty lecznicze prowadzone w formie spółki Skarbu Państwa albo spółki jednostki samorządu terytorialnego, jak również spółki wchodzące w skład podatkowych grup kapitałowych);
• wydłużeniu terminu na złożenie sprawozdania o stosowanych przez podmiot w poprzednim roku kalendarzowym terminach zapłaty w transakcjach handlowych (z 31 stycznia na 30 kwietnia roku następującego po roku, którego dotyczy sprawozdanie);
• nałożeniu na wszystkich przedsiębiorców obowiązku złożenia drugiej stronie transakcji handlowej oświadczenia o posiadaniu, uzyskaniu albo utracie statusu „dużego przedsiębiorcy”;
• wprowadzeniu w transakcjach handlowych, w których dłużnikiem jest duży przedsiębiorca, a wierzycielem mikroprzedsiębiorca, mały przedsiębiorca albo średni przedsiębiorca, bezskuteczności zastrzeżenia umownego wyłączającego albo ograniczającego prawo wierzyciela do przelewu wierzytelności, jeżeli zapłata nie nastąpiła w terminie określonym w umowie albo w przypadku nieokreślenia tego terminu od dnia wymagalności świadczenia pieniężnego (zasada ta nie znajdzie zastosowania do transakcji handlowych, w których dłużnikiem jest podmiot publiczny);
• doprecyzowaniu kwestii związanych z obowiązkiem sprawozdawczym o praktykach płatniczych.

Źródło: shutterstock

Jeżeli chodzi o doprecyzowanie obowiązku sprawodawczego zmiany polegają na:

- rozstrzygnięciu, że obowiązek sprawozdawczy ciąży na podmiocie, zaś odpowiedzialność za przekazanie sprawozdania przez podmiot spoczywa na kierowniku tego podmiotu,

-  zdefiniowaniu pojęcia - kierownik podmiotu,

-  wskazaniu, że sprawozdanie należy skorygować w przypadku, gdy co najmniej w jednej pozycji przekazanego sprawozdania dane uległy zmianie o co najmniej 10% wartości,

-  wprowadzeniu obowiązku uzasadnienia przyczyny korekty sprawozdania,

-  określeniu zasad ustalania wartości świadczeń pieniężnych spełnionych, niespełnionych, otrzymanych oraz nieotrzymanych wyrażonych w walucie obcej na potrzeby sprawozdawczości oraz postępowania w sprawie nadmiernych opóźnień,

-  dookreśleniu, że wartość świadczeń i udziałów będzie musiała być podawana w sprawozdaniu z dokładnością odpowiednio do 1 grosza i setnych części procentu,

-  wprowadzeniu obowiązku wskazywania w sprawozdaniu o praktykach płatniczych udziału procentowego poszczególnych świadczeń pieniężnych nieotrzymanych, w całkowitej wartości świadczeń pieniężnych należnych danemu podmiotowi w poprzednim roku kalendarzowym oraz udziału procentowego poszczególnych świadczeń pieniężnych niespełnionych w całkowitej wartości świadczeń pieniężnych, do których spełnienia był zobowiązany dany podmiot w poprzednim roku kalendarzowym,

-  określeniu terminu corocznej publikacji zbiorczego zestawienia sprawozdań o praktykach płatniczych - w terminie do 31 sierpnia;

-  poprawie efektywności postępowania w sprawie nadmiernego opóźniania ze spełnianiem świadczeń pieniężnych, poprzez:

• określenie dyrektyw wymiaru administracyjnej kary pieniężnej za nadmierne opóźnianie się ze spełnianiem świadczeń pieniężnych, tj. przesłanek, które będą brane pod uwagę przy ustalaniu wysokości administracyjnej kary pieniężnej,
• przyjęcie modelu wyliczenia maksymalnej administracyjnej kary pieniężnej za nadmierne opóźnianie się ze spełnianiem świadczeń pieniężnych, który uwzględnia stałe stawki procentowe przypisane do poszczególnych okresów opóźnienia,
• wprowadzenie możliwości obniżenia nałożonej administracyjnej kary pieniężnej za nadmierne opóźnianie się ze spełnianiem świadczeń pieniężnych o 20% w przypadku, gdy strona postępowania w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji uiści w całości administracyjną karę pieniężną oraz zrzeknie się prawa do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy,
• wprowadzenie obligatoryjnego podwyższenia maksymalnej administracyjnej kary pieniężnej za nadmierne opóźnianie się ze spełnianiem świadczeń pieniężnych o 50% w przypadku, gdy w okresie 2 lat od dnia, w którym decyzja o nałożeniu administracyjnej kary pieniężnej stała się ostateczna, Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konkurencji ponownie stwierdzi nadmierne opóźnianie się ze spełnianiem świadczeń pieniężnych przez ten sam podmiot,
• umożliwienie Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konkurencji, bez wszczynania postępowania, wystąpienia do przedsiębiorcy w sprawach z zakresu nadmiernego opóźniania się ze spełnianiem świadczeń pieniężnych,
• wprowadzenie zasady, w myśl której przy ustalaniu wystąpienia nadmiernego opóźnienia ze spełnianiem świadczeń pieniężnych oraz przy obliczaniu maksymalnej wysokości administracyjnej kary pieniężnej, pomijane będą świadczenia pieniężne, których termin spełnienia upłynął wcześniej niż 2 lata przed dniem wszczęcia postępowania, wynikające z transakcji handlowych, których wyłącznymi stronami są podmioty należące do tej samej grupy kapitałowej oraz wynikające z transakcji handlowych zawieranych w zakresie działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej,
• przeniesienie z treści decyzji w sprawie nadmiernego opóźniania się ze spełnianiem świadczeń pieniężnych do załącznika tej decyzji wykazu poddanych analizie świadczeń pieniężnych wraz z danymi pozwalającymi na identyfikację danego świadczenia oraz wykazu długów i umów, do których nie stosuje się przepisów o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych;

2) ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 1634, 1692, 1725, 1747, 1768 i 1964), polegające na przyznaniu agencjom wykonawczym uprawnienia do niedochodzenia należności z tytułu rekompensaty, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych (rekompensata w wysokości stanowiącej równowartość 40 euro tytułem kosztów odzyskiwania należności nieprzekraczającej 5 tys. zł), jeżeli jej kwota jest równa świadczeniu pieniężnemu w rozumieniu tej ustawy albo większa od tego świadczenia.

             Ustawa wejdzie w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem:

§  art. 1 pkt 4, który dodaje do ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych art. 9a (bezskuteczność zastrzeżenia umownego wyłączającego albo ograniczającego prawo wierzyciela do przelewu wierzytelności), który wejdzie w życie po upływie 2 miesięcy od dnia ogłoszenia;

§  art. 1 pkt 5, 6 i 15 oraz art. 3 ust. 3 i 4 (zmiany w zakresie sprawozdania o praktykach płatniczych), które wejdą w życie z dniem 1 stycznia 2023 r.

Źródło: Prezydent.pl

VATKsięgowośćCIT