Ślub nie daje młodym parom możliwości złożenia wspólnej deklaracji podatkowej. W roku, w którym zawarto związek małżeński, należy przekazać zeznania osobno za każdego z małżonków.
Możliwość wspólnego rozliczenia się przez małżonków daje możliwość obniżenia podatku. Oblicza się go bowiem w podwójnej wysokości, ale od połowy ich łącznych dochodów, odliczając wcześniej od dochodu każdego z małżonków, przypadające na jego rzecz ulgi i odliczenia.
Taka forma rozliczenia pozwala pozostać małżonkom w pierwszym progu skali podatkowej, nawet gdy jeden z małżonków zarabia dużo, a drugi niewiele, a także korzystać z podwójnej wysokości kwoty obniżającej podatek, nawet jeśli jeden z małżonków nie zarabiał ani złotówki lub zarabiał mniej niż 3091 zł.
Źródło: Thinkstock
Wspólne rozliczenie nie dotyczy jednak młodych par małżeńskich. Preferencję zastosują bowiem osoby między którymi istnieje przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa. Co więcej muszą oni pozostawać w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy. Oznacza to, że małżonkowie wspólnego rozliczenia dokonają dopiero w drugim roku wspólnego małżeństwa pod warunkiem, że:
- w drugim roku nie rozwiodą się,
- istnieć będzie przez cały drugi rok między nimi system wspólności majątkowej (nie ma przy tym znaczenia czy będzie to wspólność ustawowa czy umowna),
Separacja a prawo do wspólnego rozliczenia
Jeżeli między młodymi małżonkami wystąpi separacja faktyczna, to w drugim i kolejnych latach mają prawo rozliczać się wspólnie. Separacja faktyczna nie wpływa co do zasady na ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej, a małżeństwo trwa aż do dnia orzeczenia rozwodu lub separacji prawnej. W przypadku ich orzeczenia za rok, w którym on nastąpił, małżonkowie nie mogą się już rozliczać wspólnie. Zarówno separacja, jak i rozwód powodują bowiem powstanie rozdzielności majątkowej małżeńskiej, która w konsekwencji powoduje, że nie można składać łącznej deklaracji podatkowej.
Piotr Szulczewski,
PIT.pl