Fiskus bierze pod lupę firmy kryptowalutowe. Czy będą uciekać za granicę?

1 marca 2017 r., wraz z ustawą o Krajowej Administracji Skarbowej, weszły w życie nowe zasady przeprowadzania kontroli u podatników. Kontrola celno-skarbowa, która zastępuje kontrolę skarbową i celną, otrzymała kilka nowych uprawnień – chociaż już wcześniej kontrolerzy mieli możliwość przeszukiwania mieszkania czy przesłuchiwania wybranej osoby. Możliwa była też kontrola podmiotów, które miały siedzibę lub miejsce zamieszkania poza właściwością miejscową urzędu, wymagało to jednak dopełnienia wielu formalności.
Źródło: YAY foto
Z uzasadnienia do projektu ustawy wynika, że powołanie nowego rodzaju kontroli jest konieczne do skuteczniejszego niż dotychczas zwalczania najpoważniejszych przestępstw, do których zaliczamy: wyłudzenia VAT, fałszowanie faktur, pranie brudnych pieniędzy czy przemyt.
Istotną nowością jest praktycznie całkowite wyeliminowanie zastosowania przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej do kontroli celno-skarbowych. Jedyną sytuacją, gdzie nowa ustawa sięga po regulacje przytoczonej wyżej ustawy jest odesłanie do przepisów w zakresie usługodawcy świadczącego usługi drogą elektroniczną i będącego jednocześnie mikro- lub małym przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.
Zgodnie zapisem z art. 93 ustawy o KAS, do kontroli celno-skarbowych nie stosuje się przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej dotyczących kontroli działalności gospodarczej przedsiębiorcy. Nie znajdują tutaj zastosowania kluczowe gwarancje procesowe związane z prowadzeniem kontroli. Mowa tutaj o gwarancjach:
Niezastosowanie w kontroli celno-skarbowej przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej niewątpliwie spowoduje obniżenie gwarancji procesowych i możliwości kontrolowania działań, podejmowanych przez organy kontrolne w stosunku do podatnika, w trakcie wykonywanych czynności kontrolnych. Organy kontrolne niejednokrotnie ignorowały gwarancje wynikające z zapisów ustawy pomimo istnienia zapisów odsyłających wprost do regulacji ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Jednak sama świadomość osób przeprowadzających kontrolę o istnieniu gwarancji procesowych w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej, które mogą zostać podniesione przez podatnika w zastrzeżeniach do protokołu kontroli, dyscyplinowała kontrolujących oraz znacznie zwiększała szanse podatnika w starciu z organami podatkowymi. Obecnie obowiązujące przepisy wprowadzają całkowitą swobodę działań organów kontrolnych, a w imię wyższych i bardzo niejasnych celów, burzą delikatną równowagę procesową na linii podatnik – organ kontrolny.
Przepisy regulujące kontrolę celno-skarbową w ustawie o Krajowej Administracji Skarbowej nie mogły kodyfikować wszystkich kwestii związanych z materią kontroli bez powielenia zapisów zawartych w innych ustawach podatkowych. W związku z tym ustawodawca zdecydował się na odesłanie w ustawie o Krajowej Administracji Skarbowej, w sprawach dotyczących kontroli celno-skarbowej i nieuregulowanych w tej ustawie, wprost do przepisów ustawy Ordynacja podatkowa (art.94 ustawy o KAS), m.in. w zakresie:
Reasumując pozbawienie podatnika w kontroli celno-skarbowej gwarancji procesowych wynikających z ustawy o swobodzie działalności gospodarczej i zastosowane przez ustawodawcę odesłanie w zakresie nieuregulowanym do przepisów Ordynacji podatkowej znacznie utrudni podatnikowi, nieposiadającemu odpowiedniej wiedzy z zakresu prawa podatkowego, skuteczną kontrolę poczynań organów podatkowych oraz uniemożliwi właściwe przedstawienie swoich racji.
Autorzy: Doradca podatkowy Jerzy Tatarczak, Mec. Robert Nogacki Kancelaria Prawna Skarbiec, specjalizująca się w przeciwdziałaniu bezprawiu urzędniczemu, w kontrolach podatkowych i celno-skarbowych oraz optymalizacji podatkowej