Urlop szkoleniowy

Pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe przysługują:

1. urlop szkoleniowy,
2. zwolnienie z całości lub części dnia pracy, na czas niezbędny, by punktualnie przybyć na obowiązkowe zajęcia oraz na czas ich trwania.

- za które pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia.

Płatny urlop szkoleniowy

Jednym z przywilejów szkolącego się pracownika jest prawo do płatnego urlopu szkoleniowego. Zgodnie z wyrokiem SN z dnia 25 stycznia 2005 r. (I PK 144/04), szkolenie pracowników powinno odbywać się w ramach stosunku pracy. Poza nim może mieć miejsce tylko, gdy cel i metody szkolenia mają wyraźny wpływ na wykonywanie obowiązków pracowniczych.

Urlop szkoleniowy przysługuje w wymiarze:

1. 6 dni - dla pracownika przystępującego do egzaminów eksternistycznych,
2. 6 dni - dla pracownika przystępującego do egzaminu maturalnego,
3. 6 dni - dla pracownika przystępującego do egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe,
4. 21 dni w ostatnim roku studiów - na przygotowanie pracy dyplomowej oraz przygotowanie się i przystąpienie do egzaminu dyplomowego.

Urlopu szkoleniowego udziela się w dni, które są dla pracownika dniami pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy. Pracodawca może przyznać pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe dodatkowe świadczenia, w szczególności pokryć opłaty za kształcenie, przejazd, podręczniki i zakwaterowanie.

Zwolnienie z całości lub części dnia pracy

Szkolący się pracownik ma prawo do zwolnienia z całości lub części dnia pracy. Zwolnienie to obejmuje czas niezbędny, by pracownik mógł punktualnie przybyć na obowiązkowe zajęcia oraz pozostać na nich w czasie ich trwania. W tym wypadku, mimo nieobecności w pracy pracownik otrzyma wynagrodzenie. Jego wysokość oblicza się zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 25 maja 1996r. w sprawie ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz.U. 1996 nr 62 poz. 289). Zgodnie z nim przy ustalaniu prawa do wynagrodzenia za czas zwolnienia od pracy oraz za czas niewykonywania pracy, gdy przepisy przewidują zachowanie prawa do wynagrodzenia, stosuje się zasady obowiązujące przy ustalaniu wynagrodzenia za urlop. Poszczególne jego składniki ustalane w przeciętnej wysokości oblicza się z miesiąca, w którym przypadało zwolnienie od pracy lub okres jej niewykonywania.