Spadek to nie tylko majątek, ale i długi zmarłego. Z chwilą śmierci spadkodawcy zarówno jego prawa, jak i obowiązki majątkowe przechodzą na spadkobierców. Ci jednak nie mają obowiązku dziedziczenia.
Zgodnie z prawem spadkobierca (ustawowy i testamentowy) może: przyjąć spadek bez ograniczenia odpowiedzialności za długi (tzw. przyjęcie proste), przyjąć spadek z ograniczoną odpowiedzialnością za długi (tzw. przyjęcie z dobrodziejstwem inwentarza) bądź może spadek odrzucić. Czym innym jest zrzeczenie się dziedziczenia, czyli umowa zawarta w formie aktu notarialnego między przyszłym spadkodawcą a przyszłym ustawowym spadkobiercą, którego efektem jest wyłączenie z dziedziczenia tak, jakby zrzekający się nie dożył otwarcia spadku, oraz utrata prawa do zachowku.
Przyjęcie proste
Przyjęcie spadku bez ograniczenia odpowiedzialności za długi (przyjęcie proste) skutkuje tym, że spadkobierca odpowiada za ewentualne długi spadkodawcy całym swoim majątkiem do wysokości długów, nawet jeżeli są one większe od tego majątku. W przypadku przyjęcia prostego spadkobierca nie musi składać w sądzie i u notariusza oświadczenia dotyczącego spadku (o jego przyjęciu lub odrzuceniu) – jego brak jest równoznaczny z przyjęciem prostym.
Przyjęcie z dobrodziejstwem inwentarza
Przyjęcie spadku z dobrodziejstwem inwentarza ogranicza odpowiedzialność spadkobiercy za długi do wartości otrzymanego spadku. Oznacza to, że spadkobierca w najgorszym wypadku nic nie zyska, ale również nic nie straci. Zyska, jeżeli po spłacie długów coś zostanie z odziedziczonego spadku.
Zuzanna Brud
Bankier.pl