Zabezpieczenie płatności a koszty uzyskania – zmiany w PIT i VAT 2013

Zobacz wszystkie zmiany VAT z 1 stycznia 2013 roku

1. Leasing – zmiany w zakresie rozliczania umów leasingu
2. Mały podatnik – zmiana przepisów
3. Zwrot VAT zabezpieczeniem bankowym
4. Transakcje wewnątrzwspólnotowe
5. Ulga za złe długi – nie zapłaciłem za towar lub usługę – zmiany 2013
6. Ulga za złe długi – nie zapłacono mi za towar lub usługę – zmiany 2013
7. Przeliczenia kursu waluty dla celów podatku VAT – zmiany 2013
8. Faktury 2013 – zasady wystawiania
9. Faktura wewnętrzna – zmiany VAT styczeń 2013
10. Faktury elektroniczne zmiany od stycznia 2013
11. Faktury VAT uproszczone – zmiany od stycznia 2013 r.

06.12 Zabezpieczenie płatności a koszty uzyskania – zmiany w PIT i VAT 2013

Nowelizacja ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadza od dnia 1 stycznia 2013 r. zmiany w zakresie bezpieczeństwa podejmowanych transakcji.

Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym po 1 stycznia 2013 r. prawo do rozliczania kosztu będzie pośrednio związane z dokonaniem terminowo zapłaty za świadczenie.

Nie zmienia się podstawowy termin księgowania kosztu, jest nim w zależności od podmiotu:

• Data wystawienia dokumentu księgowego lub
• Data uzyskania przychodu – w przypadku kosztów bezpośrednio związanych z przychodami u rozliczający się memoriałowo,
• Data ujęcia dokumentu w księgach rachunkowych – u prowadzących pełne księgi.

Pierwotne ujęcie w kosztach nie jest obecnie związane z uregulowaniem płatności. Obecnie od 1 stycznia 2013 r. nieopłacenie księgowanych w kosztach wydatków spowoduje – że podatnik będzie zobowiązany wykreślić wydatek, a tym samym skorygować zapisy w ewidencjach.

Zatem:

• Pierwotnie można księgować wydatek w kosztach nawet bez uregulowania zapłaty,
• Wtórnie niezbędne będzie wyksięgowanie go w przypadku niezapłacenia za rozliczony już podatkowo koszt.

Wyksięgowanie wydatku z kosztów nie jest konieczne, jeśli zapłata nastąpi nie później niż w terminie 30 dni od terminu płatności, jeśli jest on nie dłuższy niż 60 dni lub przy terminie płatności przekraczającym 60 dni – jeżeli zapłata nastąpi w terminie 90 dni od terminu zaliczenia kwoty wynikającej z faktury, rachunku lub innego dokumentu wynikającego z umowy między stronami do kosztów uzyskania przychodów.  

Postępowanie kontroli własnego rozliczenia podatkowego nierzetelnego (niepłacącego) podatnika zawsze powinno przybrać dwa etapy:

• Sprawdzenia jaki był termin płatności:
  • jeśli termin płatności wynosił powyżej 60 dni, wówczas można bez negatywnych konsekwencji podatkowych nie regulować zapłaty przez 90 dni od daty zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów,
  • jeśli termin płatności był nie dłuższy niż 60 dni, wówczas można bez negatywnych konsekwencji podatkowych nie regulować zapłaty przez 30 dni od daty upływu terminu płatności;

Korekty kosztów dokonuje się w miesiącu w którym upływa:

• 90 dzień od daty zaliczenia wydatku do kosztów – w przypadku terminu płatności dłuższego niż 60 dni,
• 30 dzień od daty upływu terminu płatności – w przypadku – jeśli został on wyznaczony w terminie nie dłuższym niż 60 dni
   

Korekta kosztów

Korekta przebiega w następujący sposób:

• Korygowaną kwotą obniża się wartość kosztów,
• Jeżeli podatnik nie poniósł kosztów lub jeżeli  są one mniejsze niż kwota, o którą powinno się je zmniejszyć – należy podwyższyć wartość przychodu.

Korekty dokonuje się w miesiącu, w którym mija termin odpowiednio 30 dnia od daty płatności lub 90 dnia od dnia zaliczenia wydatku do kosztów.

Przykład – zapłata w terminie płatności ustalonym na czas nie przekraczający 60 dni

 Na rzecz podatnika wykonano dostawę towarów do sklepu. Zgodnie z umową płatność miała nastąpić nie później niż w terminie 50 dni od daty dostawy towarów. Towary wydano 15.01.2013 r., fakturę wystawiono w terminie 22 01.2013 r.

Nabywca zaksięgował koszt w dacie 22.01.2013 r. (w dacie wystawienia dokumentu księgowego), nie dokonał płatności w terminie 50 dni, czeka kolejne 40 dni z zapłatą.

Koszt powinien zostać wyksięgowany z upływem 30 dnia od upływu 50 dni – zatem:

6 marca – termin 50 dni od daty dostawy,

5 kwietnia – 30 dzień po upływie terminu zapłaty  – termin wyksięgowania wydatku z kosztów.

Przykład – zapłata w terminie płatności ustalonym na czas powyżej 60 dni

Na rzecz podatnika wykonano dostawę towarów do sklepu. Zgodnie z umową płatność miała nastąpić nie później niż w terminie 80 dni od daty dostawy towarów. Towary wydano 15.01.2013 r., fakturę wystawiono w terminie 22 01.2013 r.

Nabywca zaksięgował koszt w dacie 22.01.2013 r. (dacie wystawienia dokumentu księgowego). Nie reguluje zapłaty, stąd w miesiącu w którym upływa 90 dzień od daty zaksięgowania kosztu ma obowiązek wyksięgować koszt. Datą wyksięgowania kosztu będzie zatem 22 kwiecień.

Uregulowanie należności po ich wyksięgowaniu spowoduje prawo do zwiększenia kosztów w miesiącu ich uregulowania. Nie ma możliwości zmniejszenia wartości przychodów, a jedynie podwyższenia kosztów.

W przypadku wydatków rozliczanych standardowo później niż termin 30 i 90 dni (np. koszty bezpośrednio związane z przychodem, gdy przychód wystąpi później niż te daty) – rozlicza się je zgodnie z dotychczasowymi zasadami, jednak nie wcześniej niż w miesiącu uregulowania płatności. 

Przy płatnościach częściowych – zwiększenie kosztów następuje wyłącznie w takiej części, jaką uregulowano, a nie całej kwoty z faktury.

Środki trwałe i odpisy amortyzacyjne

W przypadku nabycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych korekty dokonuje się o wartość dokonanych odpisów amortyzacyjnych w tej części, które podatnik zaliczył do kosztów poprzez odpisy amortyzacyjne. Jeżeli termin 30 dni lub odpowiednio 90 dnia upływa nie później niż w miesiącu następującym po miesiącu wprowadzenia środków trwałych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych do kosztów zalicza się odpisy w części, w jakiej ich cena nabycia lub koszt wytworzenia zostały uregulowane w powyższych terminach. Jeżeli nastąpiło ono później, to podatnik zwiększa koszty o całą wartość odpisów amortyzacyjnych, które nie zostały rozliczone w terminie ze względu na brak uregulowania płatności. W dalszym okresie korzystania ze środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej odpisy rozliczać należy już standardowo, w czasie, zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami.

Piotr Szulczewski
VAT.pl