Uchwała w sprawie ustanowienia programu wieloletniego „Poprawa bezpieczeństwa i warunków pracy” – II etap, okres realizacji: lata 2011-2013, przedłożona przez ministra pracy i polityki społecznej.
Drugi etap realizacji programu w latach 2011-2013 jest kontynuacją programu na lata 2008-2010. Podstawowym zadaniem programu jest opracowanie innowacyjnych rozwiązań organizacyjnych i technicznych oraz rozwój nowych wyrobów i technologii, które zostaną wykorzystane do znacznego ograniczenia liczby zatrudnionych w warunkach, w których są narażeni na oddziaływanie czynników niebezpiecznych, szkodliwych i uciążliwych dla zdrowia. Chodzi też o ograniczenie wypadków przy pracy, chorób zawodowych i związanych z tym strat ekonomicznych i społecznych.
W ciągu 5 lat od zakończenia realizacji programu nastąpi:
- zmniejszenie o 30 proc. liczby zatrudnionych w warunkach, w których narażeni są na działanie czynników niebezpiecznych, szkodliwych i uciążliwych;
- zmniejszenie co najmniej o 25 proc. obciążeń Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (FUS) bezpośrednimi wydatkami z funduszu ubezpieczenia wypadkowego, które w 2009 r. stanowiły 3,4 proc. (4,95 mld zł) wydatków na świadczenia pieniężne FUS;
- zmniejszenie co najmniej o 1 proc. rocznie całkowitych społecznych kosztów wypadków przy pracy, w tym śmiertelnych i ciężkich oraz chorób zawodowych, które w 2009 r. oszacowano na 35 mld zł (zmniejszenie tych kosztów o 1 proc. powinno przynieść 350 mln zł oszczędności rocznie).
W programie określono zadania przeznaczone do realizacji przez służby państwowe oraz przewidziano realizację projektów rozwojowych ważnych dla planowania i realizacji polityki państwa w obszarze BHP.
Potrzeba realizacji tego programu wynika z oceny stanu bezpieczeństwa i higieny pracy w Polsce oraz konieczności wykonania przez nasz kraj zadań zawartych w dokumentach międzynarodowych i krajowych określających zadania państwa w tej dziedzinie.
Z danych GUS wynika, że stan BHP w naszym kraju się poprawia, jednak wciąż jest niezadowalający. Wprawdzie w 2009 r. wskaźniki częstości śmiertelnych wypadków przy pracy (na 1000 pracujących) i zapadalności na choroby zawodowe (na 100 000 zatrudnionych) spadły w porównaniu z rokiem poprzednim – odpowiednio: o 26 i 14 proc. Jednak już w I kw. 2010 r. odnotowano znaczny wzrost ogólnej liczby wypadków przy pracy – o ponad 59 proc., a wypadków śmiertelnych o 87 proc. w porównaniu z analogicznym okresem roku poprzedniego. Najwięcej wypadków przy pracy powodują niewłaściwe zachowania pracowników (55,2 proc.).
W kolejnych latach trzeba będzie zwrócić szczególną uwagę na właściwe przygotowanie do pracy ludzi młodych, którzy najczęściej ulegają wypadkom przy pracy. Ponad 26 proc. poszkodowanych w takich wypadkach to osoby poniżej 30 roku życia, a 33 proc. poszkodowanych to osoby o stażu niższym niż rok.
Straty wynikające z nieodpowiednich warunków pracy w Polsce są znaczne. Wydatki z funduszu ubezpieczenia wypadkowego ZUS związane z wypadkami i chorobami zawodowymi w 2009 r. wyniosły 4 mld 955 mln zł.
Dlatego osiągnięta dzięki realizacji tego programu poprawa bezpieczeństwa i higieny pracy powinna spowodować zmniejszenie kosztów ponoszonych przez państwo, pracodawców i społeczeństwo.
Źródło: KPRM