Skip to content

Kiedy pracownik ma prawo żądać płatnego zwolnienia ze świadczenia pracy

02.08 Kiedy pracownik ma prawo żądać płatnego zwolnienia ze świadczenia pracy

Iwona Karkus Na każdym pracowniku zatrudnionym na podstawie stosunku pracy ciąży obowiązek sumiennego i starannego wykonywania pracy. Są jednak takie sytuacje kiedy to właśnie pracodawca zobowiązany jest zwolnić od pracy pracownika i wypłacić mu za ten czas wynagrodzenie.  

Stosunek pracy nakłada na pracownika szereg obowiązków których pracownik nie może uniknąć. Jedną z podstawowych powinności  jest przestrzeganie ustalonego z pracodawcą czasu pracy. Oznacza to, że każda nieusprawiedliwiona nieobecność pracownika jest naruszeniem obowiązków wynikających ze stosunku pracy za które grozi pracownikowi szereg negatywnych konsekwencji. Są jednak i takie sytuacje kiedy to właśnie pracownik ma prawo żądać od pracodawcy dni wolnych od pracy.

Zwolnienie z tytułu niezdolności do pracy        

Każdy pracownik niezdolny do pracy z powodu choroby ma prawo do dni wolnych od pracy a także wynagrodzenia chorobowego za ten czas. Podstawą zwolnienia jest uzyskanie od lekarza druku ZUS ZLA zwanego kiedyś L-4. Wynagrodzenie chorobowe wypłacane przez pracodawcę za okres 33 dni niezdolności do pracy w ciągu każdego roku kalendarzowego w którym pracuje. Warto wiedzieć, że okresu tego nie liczy się proporcjonalnie do czasu pracy w danym roku, zatem nawet w pierwszym roku nawiązania stosunku pracy, pracownikowi przysługuje całe 33 dni pobierania wynagrodzenia chorobowego.

Zwolnienie z tytułu wystąpienia szczególnych okoliczności

Zwolnienie od pracy z zachowaniem wynagrodzenia przysługuje pracownikowi również z tytułu wystąpienia szczególnych okoliczności w jego życiu. Mamy wówczas do czynienia z prawem pracownika do tzw. urlopu okolicznościowego.

Zgodnie z przepisami rozporządzenia z 15 maja 1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy (Dz. U. Nr 60, poz. 281 ze zm.) pracownik ma prawo do jednego lub dwóch dni wolnego, które przyznane są razem lub osobno:

  • w razie ślubu pracownika lub urodzenia się jego dziecka albo zgonu i pogrzebu małżonka pracownika lub jego dziecka, ojca, matki, ojczyma lub macochy – pracownikowi przysługują dwa dni urlopu okolicznościowego,
  • w razie ślubu dziecka pracownika albo zgonu i pogrzebu jego siostry, brata, teściowej, teścia, babki, dziadka, a także innej osoby pozostającej na utrzymaniu pracownika lub pod jego bezpośrednią opieką – jeden dzień urlopu okolicznościowego.

Zatem ilość dni urlopu okolicznościowego zależy od ważności zdarzenia i pokrewieństwa z pracownikiem.

Płatne wolne na poszukiwanie nowej pracy

Możliwość uzyskania dodatkowych, odpłatnych dni wolnych na poszukiwanie pracy przez pracownika jest jednym z uprawnień wynikających bezpośrednio z przepisów Kodeksu Pracy. Zgodnie z artykułem 37§1 tej ustawy, pracownikowi w okresie co najmniej dwutygodniowego wypowiedzenia umowy o pracę dokonywanego przez pracodawcę, przysługuje zwolnienie na poszukiwanie pracy, z zachowaniem okresu wypowiedzenia. Wymiar dodatkowego wolnego uzależniony jest od długości okresu wypowiedzenia i wynosi:

  • 2 dni robocze – w okresie dwutygodniowego i jednomiesięcznego wypowiedzenia,
  • 3 dni robocze – w okresie trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia.

Warto podkreślić, że dodatkowe dni wolne od pracy przysługują wyłącznie w przypadku wypowiedzenia następującego z woli pracodawcy. Oznacza to, że wolne dni nie przysługują pracownikowi, który sam wypowiada umowę bądź rozstaje się z pracodawcą na podstawie porozumienia stron.

Urlop na żądanie

Pracodawca jest zobowiązany udzielić na żądanie pracownika i w terminie przez niego wskazanym nie więcej niż 4 dni urlopu w każdym roku kalendarzowym. Pracownik musi jednak zgłosić żądanie udzielenia urlopu najpóźniej w dniu rozpoczęcia urlopu. Warto przy tym pamiętać, że pracodawca może odmówić udzielenia urlopu na żądanie wyłącznie w sytuacjach wyjątkowych spowodowanych szczególnymi potrzebami pracodawcy.

Zwolnienie ze świadczenia pracy – przypadki szczególne

Pracodawca zobowiązany jest zwolnić pracownika od pracy również w przypadku wystąpienia szczególnych, niecodziennych sytuacji. Ich szczegółowe wyróżnienie zawiera rozporządzenie MPiPS z 15 maja  1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania  pracownikom zwolnień z pracy (Dz.U. 2011 nr 210 poz. 1253). Zgodnie z nim pracodawca zobowiązany jest zwolnić z świadczenia pracy z zachowaniem wynagrodzenia jeżeli:

  • pracownik otrzymał wezwanie do osobistego stawienia się przed organem wojskowym – wówczas zwolnienie przysługuje na czas niezbędny w celu załatwienia sprawy będącej przedmiotem wezwania,
  • pracownik otrzymał wezwanie do stawienia się do organu administracji rządowej, samorządu terytorialnego, sądu, prokuratury, policji albo organu prowadzącego postępowanie  w sprawach o wykroczenie,
  • pracownik otrzymał wezwanie w celu wykonywania czynności biegłego w postępowaniu administracyjnym, karnym przygotowawczym, sądowym lub przed kolegium do spraw wykroczeń – łączny wymiar zwolnienia z tego tytułu nie może jednak przekroczyć 6 dni,
  • pracownik będący członkiem komisji pojednawczej zobowiązany jest do wzięcia udziału w posiedzeniu tej komisji,
  • pracownik zobowiązany jest do przeprowadzenia obowiązkowych badań lekarskich i szczepień ochronnych (przewidzianych przepisami o zwalczaniu chorób zakaźnych, gruźlicy oraz chorób wenerycznych),
  • pracownik otrzymał wezwanie do uczestniczenia w charakterze świadka w postępowaniu kontrolnym prowadzonym przez NIK,
  • pracownik (krwiodawca) wyraża chęć oddania krwi – zwolnienie przysługuje na czas oznaczony przez stację krwiodawstwa w celu oddania krwi a także przeprowadzenia niezbędnych badań,
  • pracownik prowadzi zajęcia dydaktyczne w szkole zawodowej, w szkole wyższej, w placówce naukowej, w jednostce badawczo-rozwojowej lub na kursie zawodowym – zwolnienie przysługuje na czas zajęć i nie może  przekraczać 6 godzin tygodniowo i 24 miesięcznie.
  • pracownik będący członkiem radu nadzorczej działającej u zatrudniającego go pracodawcy zobowiązany jest do stawienia się na posiedzeniu tej rady,
  • pracownik będący członkiem ochotniczej straży pożarnej, ratownika Górskiego Ochotniczego Pogotowia ratunkowego zobowiązany jest do uczestniczenia w akcji ratunkowej.

Iwona Karkus
VAT.pl

e-Porady za darmo!

e-Porady za darmo!

PRZEJDŹ DO DARMOWEJ BAZY E-PORAD

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *