Amortyzacja 988 zł/m2 – czy to się opłaca?
Zamiast obliczać wartość początkową wykorzystywanych w firmie środków trwałych, niektórzy podatnicy mogą określić ją w sposób uproszczony – jako iloczyn kwoty 988 zł. Ta metoda dotyczy jednak tylko części środków trwałych i tylko niektórych podatników.
Podstawową metodą ustalenia wartości początkowej nieruchomości jest wskazanie jej w cenie nabycia lub wytworzenia. W przypadku jednak, gdy do działalności wykorzystywane są lokalne własne podatnika, nabywane wiele lat przed rozpoczęciem tej działalności, to cena nabycia okaże się nieodzwierciedlająca wartości rynkowej nieruchomości. W efekcie wyceniając ją w cenie nabycia podatnik pozostanie stratny.
Źródło: Eastnews
Ta sama sytuacja ma miejsce, gdy lokal znajduje się w bardzo małej miejscowości lub w rejonie kraju, gdzie ceny są stosunkowo niskie, albo nabyty lokal miał bardzo niską wartość (np. licytacja komornicza po drugim niedojściu do sprzedaży i obniżeniach ceny wywołania).
Amortyzacja według uproszczonej zasady „988 zł” dotyczyć może wyłącznie budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych: wynajmowanych, wydzierżawianych albo używanych przez właściciela na cele prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.
W przypadku podjęcia decyzji o takim ustaleniu wartości początkowej podatnik przyjmuje w każdym roku podatkowym wartość początkową stanowiącą iloczyn metrów kwadratowych wynajmowanej, wydzierżawianej lub używanej przez właściciela powierzchni użytkowej tego budynku lub lokalu i kwoty 988 zł, przy czym za powierzchnię użytkową uważa się powierzchnię przyjętą dla celów podatku od nieruchomości.
Ustalona w ten sposób wartość początkowa nie może być podnoszona, np. poprzez inwestycję i modernizację lokalu. Natomiast dopuszczalne jest prowadzenie jego remontu, który nie wpływa na wartość początkową i zaliczony zostanie bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów.
Za powierzchnię użytkową budynku lub jego części uważa się powierzchnię mierzoną po wewnętrznej długości ścian na wszystkich kondygnacjach, z wyjątkiem powierzchni klatek schodowych oraz szybów dźwigowych; za kondygnację uważa się również garaże podziemne, piwnice, sutereny i poddasza użytkowe. Powierzchnię pomieszczeń lub ich części oraz część kondygnacji o wysokości w świetle od 1,40 m do 2,20 m zalicza się do powierzchni użytkowej budynku w 50%, a jeżeli wysokość jest mniejsza niż 1,40 m, powierzchnię tę pomija się.
Stawki amortyzacyjne takie, jak w innych przypadkach
Ustalenie wartości początkowej w wartości iloczynu powierzchni stawki 988 zł za metr nie wpływa na wartość stawek i metod amortyzacji. Zastosowanie znajdą wszystkie wskazane w ustawie zasady.
Piotr Szulczewski,
VAT.pl