29.10 Usługi polegające na produkcji audycji telewizyjnych korzystają z preferencyjnej 8 proc. stawki VAT
Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny Warszawie w wyroku wydanym 14 września 2012 r. (III SA/Wa 3121/11). Sprawa dotyczyła spółki, która w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą zawiera umowy z producentami zewnętrznymi będące podstawą do zlecenia realizacji programów telewizyjnych.
a programy telewizyjne składają się poszczególne audycje telewizyjne takie jak: teleturnieje, audycje publicystyczne, seriale telewizyjne, filmy dokumentalne, filmy fabularne i animowane, reportaże, audycje historyczne, kulturalne, sportowe, kulinarne, muzyczne, programy „talk-show”, teatr telewizji itd. W oparciu o zawartą umowę producent zewnętrzny jest zobowiązany do wyprodukowania na zlecenie spółki zamówionej audycji telewizyjnej oraz do przeniesienia na spółkę autorskich praw majątkowych do tej audycji.
We wniosku o interpretację Spółka wskazała, że do wykonanych usług z zakresu produkcji audycji telewizyjnych producenci zewnętrzni stosują stawkę VAT w wysokości 23 proc. Usługi te mieszczą się w dwóch grupowaniach: PKWiU 59.11.11.0 – usługi związane z produkcją filmów z wyłączeniem filmów reklamowych lub promocyjnych oraz PKWiU 59.11.13.0 – usługi związane z produkcją pozostałych programów telewizyjnych i nagrań wideo.
W poz. 164 załącznika nr 3 do ustawy o VAT wymieniony został symbol PKWiU ex 59.11.1 z następującym opisem: usługi związane z filmami, nagraniami wideo i programami telewizyjnymi – wyłącznie w zakresie produkcji programów telewizyjnych. W związku z tym spółka wystąpiła z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej pytając o możliwość zastosowania stawki obniżonej do usług świadczonych przez producentów na zlecenie spółki oraz prawo żądania przez spółkę wystawienia przez producentów faktury korygującej, gdy faktura pierwotna została wystawiona ze stawką podstawową.
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji wydanej 11 lipca 2011 r. (nr IPPP2/443-516/11-3/MM) uznał, że usługi związane z produkcją audycji telewizyjnych są opodatkowane według stawki podstawowej w wysokości 23 proc. Organ podatkowy uzasadniając swoje stanowisko odwołał się do ustawy o radiofonii i telewizji, zgodnie z którą przez program telewizyjny rozumie się uporządkowany zestaw audycji radiowych i telewizyjnych, reklam i innych przekazów regularnie rozpowszechniany, pochodzący od jednego nadawcy, natomiast audycja telewizyjna została zdefiniowana jako część programu telewizyjnego, stanowiąca odrębną całość ze względu na treść, formę, przeznaczenie lub autorstwo. Po dokonaniu analizy przywołanych definicji organ stwierdził, że jedynie produkcja przez sprzedawcę programu telewizyjnego, w postaci uporządkowanego zestawu audycji telewizyjnych reklam i innych przekazów korzysta z opodatkowania stawką w wysokości 8 proc. na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT.
Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, ponieważ producent zewnętrzny występuje w roli zleceniobiorcy świadczącego usługę produkcji audycji telewizyjnych, których nabywcą jest spółka i jednocześnie nie świadczy usług związanych z nadawaniem programów telewizyjnych, efektem jego pracy nie jest program telewizyjny w rozumieniu ustawy o radiofonii i telewizji. W związku z tym usługi świadczone przez producentów powinny być opodatkowane stawką podstawową.
Z takim stanowiskiem nie zgodził się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie. W uzasadnieniu ustnym zarzucił organowi podatkowemu oparcie się przy wydawaniu interpretacji wyłącznie na treści ustawy o radiofonii i telewizji, z pominięciem klasyfikacji PKWiU i uregulowań zawartych w ustawie o VAT.
Niezależnie od powyższego, rozstrzygnięcia organu podatkowego i sądu administracyjnego, budzą wątpliwości.
Po pierwsze, zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Po drugie, ustalenie właściwej stawki VAT jest obowiązkiem producenta. Powstaje zatem pytanie, czy spółka jako zleceniodawca jest w analizowanej sprawie podmiotem zainteresowanym i czy sprawa dotyczy indywidualnej sprawy spółki.
W doktrynie i orzecznictwie sądowym podkreśla się, że „zainteresowanym” jest każda osoba, która chce uzyskać interpretację przepisów prawa podatkowego w celu ułożenia swoich interesów w sferze prawa podatkowego. Dodatkowo sądy administracyjne przyjmują, że osobą legitymowaną do wystąpienia o wydanie interpretacji indywidualnej może być wyłącznie osoba, u której wystąpił lub może wystąpić określony stan faktyczny mogący spowodować określone konsekwencje w zakresie prawa podatkowego (np. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 14 października 2010 r., II FSK 923/09, wyrok NSA z 25 maja 2011 r., I FSK 830/10, wyrok NSA z 28 stycznia 2011 r., II FSK 1681/09).
Ustalenie, czy dany podmiot ma w konkretnej sprawie status zainteresowanego odgrywa kluczową rolę, ponieważ wpływa na ochronę, jaką daje wnioskodawcy wydana interpretacja.
W tym kontekście, w doktrynie wskazywany jest przykład, że jeśli korzystającym z ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się do interpretacji ma być udziałowiec spółki, a nie dana spółka, z wnioskiem powinien wystąpić udziałowiec. Tym bardziej więc za niedopuszczalne należy uznać występowanie przez spółkę jako zleceniodawcę z wnioskiem o wydanie interpretacji, której przedmiotem ma być ocena postępowania producenta zewnętrznego będącego zleceniobiorcą.
W wydanej interpretacji Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził, że w zakresie zastosowania właściwej stawki VAT dla produkcji audycji telewizyjnych wywołuje ona skutki podatkowe jedynie dla producentów zewnętrznych ponieważ, że to te podmioty świadczą usługi. Interpretacja ta została jednak wydana dla spółki z uwagi na drugą część pytania dotyczącą wystawienia faktur korygujących.
Mając jednak na uwadze wcześniejsze rozważania, można się zastanawiać, czy organ podatkowy nie powinien raczej wydać postanowienia odmawiającego wszczęcia postępowania zmierzającego do wydania interpretacji indywidualnej.
Joanna Skibicka,
Stone&Feather Tax Advisory