RPO apeluje o przesunięcie Polskiego Ładu na 2023 rok
Organizacje pożytku publicznego o przychodach do 100.000 zł nie będą musiały prowadzić ksiąg rachunkowych. W zamian za to czeka je ewidencjonowanie przychodów i kosztów w formie uproszczonej pozwalającej opłacać podatek dochodowy od osób prawnych - CIT.
Nowe zasady znajdą zastosowanie do małych organizacji pozarządowych, które:
- działają w sferze zadań publicznych określonych w art. 4 ust. 1 ww. ustawy,
- nie prowadzą działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2018 r. poz. 646),
- nie posiadają statusu organizacji pożytku publicznego,
- osiągną, w roku poprzedzającym rok wyboru prowadzenia uproszczonej ewidencji przychodów i kosztów, przychody w wysokości nieprzekraczającej 100 000 zł, wyłącznie z przychodów, których katalog został określony w art. 10a ust. 1 pkt 4 tej ustawy, powyższe ograniczenie wielkości przychodu nie ma zastosowania w roku podatkowym, w którym jednostka rozpoczęła działalność.
Prowadzenie ewidencji uproszczone lecz sformalizowane
Ewidencja obejmuje zbiory zapisów, obrotów (sum zapisów), które tworzą:
- zestawienie przychodów i kosztów;
- zestawienie przepływów finansowych;
- karty przychodów pracownika;
- wykaz środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych związanych z prowadzoną działalnością.
Uproszczona ewidencja zawiera, sporządzony w języku polskim, opis zasad jej prowadzenia, w szczególności w zakresie:
- określenia roku podatkowego w rozumieniu art. 8 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1036, 1162 i 1291), zwanej dalej „ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych”;
- systemu przetwarzania danych, przy czym w przypadku prowadzenia uproszczonej ewidencji w formie elektronicznej – opis systemu informatycznego, zawierającego wykaz programów, procedur, funkcji w zależności od struktury oprogramowania, oraz opis programowych zasad ochrony danych, w tym w szczególności metod zabezpieczenia i dostępu do danych oraz systemu ich przetwarzania, a także określenie wersji oprogramowania i daty rozpoczęcia jego eksploatacji;
- systemu służącego ochronie danych i ich zbiorów, w tym dowodów księgowych i innych dokumentów stanowiących podstawę dokonanych w nich zapisów.
Dopuszczalne jest jej prowadzenie zarówno w formie papierowej, jak i elektronicznej. Warunkiem jest jednak m.in. określenie na piśmie szczegółowej instrukcji obsługi programu komputerowego, stosowanie programu komputerowego zapewniającego bezzwłoczny wgląd w treść dokonywanych zapisów oraz umożliwiającego wydrukowanie wszystkich danych oraz stosowanie zabezpieczeń chroniących zapisane dane przed zniszczeniem lub zniekształceniem, naruszeniem ustalonych zasad ich przetwarzania lub ich modyfikacją. Obowiązkowe jest również przypisywanie w instrukcji podejmowanych w uproszczonej ewidencji działań, osobom fizycznym lub procesom, oraz umiejscawianie ich w czasie.
Załączniki do rozporządzenia ustalają wzory stosowanej ewidencji, a wejście w życie przepisów ją statuujących nastąpić ma 30 września 2018 r. Od tego też dnia podmioty mają możliwość korzystać z nowej formy ewidencjonowania – również co do części roku 2018.
Dodaj komentarz