ZUS poinformował, że w sytuacji błędnego przyznania emerytury lub renty wskutek czego świadczenie zostało obniżone lub cofnięte Zakład nie będzie ponownie ustalał prawa do świadczenia. Osoba zainteresowana może jednak podjąć pewne kroki.
8 marca 2012 r. został ogłoszony wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 28 lutego 2012 r., sygn. akt K 5/11, w którym Trybunał orzekł, iż „Art. 114 ust. 1a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tj. Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227, z późn. zm.) jest niezgodny z zasadą zaufania obywateli do państwa i stanowionego przez nie prawa wynikającą z art. 2 oraz art. 67 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej„.
W związku z tym Zakład Ubezpieczeń Społecznych informuje, że w sprawie, w której – po uprawomocnieniu się decyzji – organ rentowy stwierdził, że przedłożone dowody nie dawały podstaw do ustalenia prawa do emerytury lub renty albo ich wysokości – wskutek czego wydał nową decyzję odmawiającą prawa do świadczenia lub obniżającą jego wysokość, osoba zainteresowana może:
wnieść do organu rentowego – na podstawie art. 145a k.p.a. – skargę o wznowienie postępowania, w terminie jednego miesiąca od dnia wejścia w życie wyroku Trybunału Konstytucyjnego, jeżeli decyzja organu rentowego nie była przedmiotem postępowania odwoławczego przed sądem powszechnym, a od jej doręczenia nie minęło 5 lat;
żądać wznowienia postępowania administracyjnego, adresując skargę o wznowienie postępowania do sądu, który wydał zaskarżony wyrok, albo do sądu wyższej instancji, jeżeli zaskarżono wyroki sądów różnych instancji, w terminie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia w/w wyroku Trybunału Konstytucyjnego, jeżeli decyzja organu rentowego była przedmiotem postępowania odwoławczego przed sądem powszechnym, które zakończyło się wydaniem prawomocnego wyroku (art. 4011, 405 i 407 k.p.c.).
Wznowienie postępowania, o którym mowa wyżej, dotyczy wyłącznie tych osób, w przypadku których na skutek błędu organu rentowego niezasadnie zostało przyznane świadczenie lub jego wysokość została zawyżona, a następnie – po wznowieniu postępowania na podstawie art. 114 ust. 1a ustawy o emeryturach i rentach z FUS – Oddział ZUS wydał decyzję o braku prawa do świadczenia lub o ustaleniu go w niższej wysokości.
Z uwagi na składanie skarg o wznowienie postępowania przez osoby, których sprawy nie podlegały rozpatrzeniu w oparciu o art. 114 ust. 1a powyższej ustawy, Zakład informuje, że wskazany wyżej tryb wznawiania postępowania nie dotyczy przypadków, w których:
oddział ZUS załatwiając wniosek o przyznanie świadczenia wydał decyzję odmowną, np. wobec braku wymaganego stażu pracy albo odmówił przeliczenia podstawy wymiaru z uwagi na to, że zostały wskazane zarobki nie podlegające uwzględnieniu przy ustalaniu tej podstawy,
organ rentowy stwierdził brak prawa do świadczenia lub obniżył jego wysokość, np. wskutek korekty świadectwa pracy, czy też zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach ZUS Rp-7, dokonanej przez płatnika składek,
upłynęło 5 lat od doręczenia decyzji o odmowie niezasadnie przyznanego świadczenia lub obniżenia jego wysokości.
Przedstawiony tryb nie dotyczy również tych spraw, w których organ rentowy stwierdził brak prawa do świadczenia lub ustalił je w niższej wysokości wskutek przedłożenia nowych dowodów lub ujawnienia okoliczności istniejących przed wydaniem decyzji ustalającej prawo do świadczenia lub jego wysokość (art. 114 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS).
Źródło: Departament Świadczeń Emerytalno-Rentowych ZUS.pl