16.09 Wszystko o nowych zasadach szkoleniowychNowe zasady podnoszenia kwalifikacji zawodowych przez pracowników cz.6
Zapraszamy do zapoznania się z poradnikiem Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej pt. „Nowe zasady podnoszenia kwalifikacji zawodowych przez pracowników”, który zamieścilismy w 6 częściach. Oto część 6 ostatnia, a część 5 znajdą Państwo tutaj.
Nowe zasady podnoszenia kwalifikacji zawodowych przez pracowników cz.6
15. Pomoc pracodawcy w uzupełnianiu wiedzy ogólnej (nie związanej z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych)
Jeżeli pracownik wyrazi wolę zdobywania lub uzupełniania wiedzy i umiejętności nie stanowiących, w ocenie pracodawcy, podnoszenia kwalifikacji zawodowych (np. wiedza ogólna pracownika lub związana z hobby pracownika) – to w takim przypadku pracodawca nie będzie zobowiązany do udzielenia żadnego ze świadczeń, przewidzianych dla pracowników podnoszących kwalifikacje zawodowe. Natomiast będzie on mógł dobrowolnie przyznać takiemu pracownikowi urlop bezpłatny lub niepłatne zwolnienie z całości lub części dnia pracy, w wymiarze ustalonym w porozumieniu zawieranym z pracownikiem. (art. 1036 kp.)
16. Przepisy przejściowe oraz dotyczące wejścia w życie ustawy
Art. 3 ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera regulację przejściową, w myśl której, do pracowników, którzy rozpoczęli podnoszenie kwalifikacji zawodowych przed dniem wejścia w życie ustawy, tj. przed dniem 16 lipca br. – stosuje się przepisy rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych z dnia 12 października 1993 r. (Dz. U. Nr 103, poz. 472).
Oznacza to, że zasady określone w powyższym rozporządzeniu stosuje się do pracowników, którzy rozpoczęli podnoszenie kwalifikacji zawodowych przed 10 kwietnia 2010 r. a także po 10 kwietnia 2010 r., ale przed dniem 16 lipca 2010 r., czyli przed dniem wejścia w życie omawianych przepisów Kodeksu pracy. Natomiast nowe przepisy Kodeksu pracy dotyczące podnoszenia kwalifikacji zawodowych przez pracowników stosuje się do pracowników rozpoczynających podnoszenie kwalifikacji zawodowych od dnia 16 lipca 2010 r., co wynika z art. 4 ustawy nowelizującej.
II. Zmiany w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych
Wejściu w życie nowych przepisów Kodeksu pracy towarzyszy zmiana ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307, z późn. zm.). Zmianę tę zawarto w art. 2 ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który nadał nowe brzmienie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Obecnie przepis ten stanowi, że wolna od podatku jest „wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas zwolnienia z całości lub części dnia pracy oraz za czas urlopu szkoleniowego.
III. Wartość przyznanych świadczeń na podnoszenie kwalifikacji zawodowych a podatek dochodowy od osób fizycznych.
- Wartość świadczeń na podnoszenie kwalifikacji zawodowych pracownika przyznanych przez pracodawcę zgodnie z odrębnymi przepisami, korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych. Wyjątek stanowi jedynie wynagrodzenie za czas zwolnienia z całości lub z części dnia pracy oraz wynagrodzenie za czas urlopu szkoleniowego. Powyższa zasada dotyczy zarówno świadczeń przyznanych w stanie prawnym obowiązującym przed dniem 16 lipca 2010 r., jak i po wejściu w życie przepisów ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o zmianie ustawy – Kodeks Pracy oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwanej dalej „nowelizacją”. W konsekwencji, nadanie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nowego brzmienia przez art. 2 nowelizacji nie zmieniło zakresu omawianego zwolnienia.
- W związku z wejściem w życie przepisów nowelizacji, odrębnymi przepisami, do których odsyła art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są w szczególności przepisy:
– rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych, obowiązujące na mocy art. 3 nowelizacji, jak i
– art. 1033 Kodeksu pracy.
Zgodnie bowiem z art. 3 nowelizacji, do pracowników, którzy rozpoczęli podnoszenie kwalifikacji zawodowych przed dniem wejścia w życie nowelizacji, tj. przed dniem 16 lipca 2010 r., stosuje się przepisy regulujące zasady i warunki podnoszenia kwalifikacji zawodowych przez pracowników obowiązujące przed dniem 11 kwietnia 2010 r., czyli przepisy ww. rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r. Z kolei, jak stanowi art. 102 Kodeksu pracy, kwalifikacje zawodowe pracowników, wymagane do wykonywania pracy określonego rodzaju lub na określonym stanowisku, są ustalane w przepisach wewnątrzzakładowych (np. w układzie zbiorowym pracy) lub w przepisach szczególnych. W związku z powyższym, to pracodawca – co do zasady – określa, jakich kwalifikacji zawodowych oczekuje od pracownika przy wykonywaniu pracy określonego rodzaju lub na danym stanowisku, co oznacza, że w pojęciu kwalifikacji zawodowych mogą zawierać się m.in. wymagania dotyczące posiadania wiedzy ogólnej przez pracownika. Przyznanie przez pracodawcę dodatkowych świadczeń na podstawie art. 1033 Kodeksu pracy (np. w postaci pokrycia opłaty za kształcenie, przejazd, podręczniki i zakwaterowanie) oznacza, że są one przyznane pracownikowi na podstawie odrębnych przepisów. - „Odrębnymi przepisami” dotyczącymi podnoszenia kwalifikacji zawodowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest natomiast art. 1036 Kodeksu pracy, gdyż przepis ten nie tylko nie przewiduje możliwości przyznania pracownikowi płatnych świadczeń, ale – przede wszystkim – nie dotyczy pracowników podnoszących kwalifikacje zawodowe w rozumieniu Kodeksu pracy. W konsekwencji, świadczenia przyznane na podstawie tej regulacji nie mieszczą się w zakresie zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
- Powyższe wyjaśnienie nie stanowi interpretacji przepisów prawa podatkowego w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.). Więcej informacji na temat interpretacji indywidualnych można znaleźć na stronie Ministerstwa Finansów www.mf.gov.pl w zakładce Administracja Podatkowa >> Krajowa Informacja Podatkowa >> Broszury informacyjne lub Interpretacja prawa podatkowego.
Źródło: MPiPS