Mniej krajów objętych przepisami o rajach podatkowych

Mniej krajów objętych przepisami o rajach podatkowych

Podmioty dokonujące transakcji z krajami uznawanymi za raje podatkowe muszą znacznie częściej niż pozostali podatnicy stosować przepisy o dokumentacji podatkowej oraz szacowania ich dochodów. Zmniejszeniu ulega ilość krajów, które uznawać się będzie za prowadzące szkodliwą politykę podatkową.

Źródło: YAY foto

Podstawą do stosowania zasad ustalania ceny transferowej w transakcjach oraz wykazywania ich w obowiązkowej dokumentacji podatkowej są rozporządzenia w sprawie określenia krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych oraz odpowiednio w sprawie osób prawnych.

<< Lista rajów podatkowych w zakresie podatku PIT i CIT obowiązująca od 23 maja 2017 roku >>

W projektach nowych rozporządzeń w tej sprawie zmniejsza się ilość krajów, które będą uznawane za raje podatkowe. Nie będą już nimi:

• Wspólnota Bahamów
• Barbados
• Makau - Specjalny Region Administracyjny Chińskiej Republiki Ludowej;
• Federacja Saint Kitts i Nevis;
• Saint Vincent i Grenadyny.

W efekcie polityka podatkowa jednostki będzie musiała obejmować wszystkie transakcje z następujących krajów:

1) Księstwo Andory;

2) Anguilla - Terytorium Zamorskie Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej;

3) Antigua i Barbuda;

4) Sint-Maarten, Curaçao - kraje wchodzące w skład Królestwa Niderlandów;

5) Królestwo Bahrajnu;

6) Brytyjskie Wyspy Dziewicze - Terytorium Zamorskie Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej;

7) Wyspy Cooka - Samorządne Terytorium Stowarzyszone z Nową Zelandią;

8) Wspólnota Dominiki;

9) Grenada;

10) Sark - Terytorium Zależne Korony Brytyjskiej;

11) Hongkong - Specjalny Region Administracyjny Chińskiej Republiki Ludowej;

12) Republika Liberii;

13) Makau - Specjalny Region Administracyjny Chińskiej Republiki Ludowej;

14) Republika Malediwów;

15) Republika Wysp Marshalla;

16) Republika Mauritiusu;

17) Księstwo Monako;

18) Republika Nauru;

19) Niue - Samorządne Terytorium Stowarzyszone z Nową Zelandią;

20) Republika Panamy;

21) Niezależne Państwo Samoa;

22) Republika Seszeli;

23) Saint Lucia;

24) Królestwo Tonga;

25) Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych - Terytorium Nieinkorporowane Stanów Zjednoczonych;

26) Republika Vanuatu.

Polityka podatkowa w stosunku do jednostek z rajów podatkowych

W przypadku gdy podmiot krajowy dokonuje transakcji z podmiotem mającym miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w rozporządzeniu w sprawie określenia krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową w zakresie podatku dochodowego, a warunki ustalone w takiej transakcji odbiegają od warunków, jakie ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podatnik nie wykazuje dochodów lub wykazuje dochody w zaniżonej wysokości - dochody podatnika określa się w drodze oszacowania.

Dochody określa się, w drodze oszacowania, stosując następujące metody:

1) porównywalnej ceny niekontrolowanej;

2) ceny odprzedaży;

3) rozsądnej marży ("koszt plus").

Jeżeli nie jest możliwe zastosowanie metod wymienionych powyżej, stosuje się metody zysku transakcyjnego.

Ponadto podatnicy

• dokonujący, bezpośrednio lub pośrednio, zapłaty należności na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, wynikających z transakcji lub innego zdarzenia ujętego w księgach rachunkowych, jeżeli łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość 20 000 euro, lub
• zawierający z podmiotem mającym miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową:
  • umowę spółki niebędącej osobą prawną, jeżeli łączna wartość wniesionych przez wspólników wkładów przekracza równowartość 20 000 euro lub
  • umowę wspólnego przedsięwzięcia lub inną umowę o podobnym charakterze, w których wartość wspólnie realizowanego przedsięwzięcia określona w umowie, a w przypadku braku określenia w umowie tej wartości, przewidywana na dzień zawarcia umowy, przekracza równowartość 20 000 euro - są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej tych transakcji lub innych zdarzeń.

Piotr Szulczewski, VAT.pl