Sprzedażą bezrachunkową możemy nazywać:

• Sprzedaż nielegalną (nieewidencjonowaną),
• Sprzedaż ewidencjonowaną za pomocą kasy fiskalnej (bez rachunku),
• Sprzedaż niedokumentowaną kasą fiskalną, w której nabywca nie zażądał rachunku.

W każdym przypadku sprzedaż powinna podlegać rozliczeniu – wpływa bowiem na przychód oraz na podatek VAT. Sprzedaż poza kasą fiskalną podlega rozliczeniu podatkowemu w dziennym zestawieniu sprzedaży – dokumentowanym na podstawie dowodu wewnętrznego. Zapisu dokonuje się wówczas jeden raz na koniec dnia, nie później niż przed rozpoczęciem sprzedaży w dniu następnym.

Inną metodą jest prowadzenie dodatkowej ewidencji (najczęściej w formie zeszytu). Podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży zapisów w KPiR mogą dokonać na zakończenie miesiąca w jednej pozycji na podstawie danych z tej ewidencji.

W przypadku podatników rozliczających ryczałt ewidencjonowany, zapisów dokonuje się na podstawie dowodu wewnętrznego wystawianego na koniec dnia, nie później niż przed rozpoczęciem sprzedaży w dniu następnym. W dokumencie w jednej kwocie jest wykazana wartość tych przychodów za ten dzień z podziałem na przychody objęte poszczególnymi stawkami ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Zapisów w ewidencji ryczałtu dokonywać należy nie później niż do dnia 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni.

Podatnik, nie prowadzący ewidencji przychodów – rozliczający się za pomocą karty podatkowej obowiązany jest przechowywać rachunki w kolejności numerów kopie rachunków i faktur w okresie pięciu lat podatkowych, licząc od końca roku, w którym wystawiono rachunek lub fakturę. Podatnicy rozliczający najem prywatny lub prywatne zlecenia, nie prowadzący ewidencji powinni rachunki przechowywać rachunki dla celów dowodowych. Często w takim przypadku prowadzi się, dla wygody zeszyt, w którym wpisywane są kwoty przychodów pochodzących z danego źródła przychodów.

Piotr Szulczewski
Analityk Bankier.pl Firma i Podatki

• data utworzenia: 09-03-2012
• data modyfikacji: 01-06-2015