13.10 Jak rozliczać w kosztach prowizje i inne opłaty na rzecz banku?
Posiadanie rachunku firmowego generuje różnorodne opłaty na rzecz banku, związane przede wszystkim z założeniem i utrzymaniem konta oraz z dokonywaniem za jego pośrednictwem przelewów. Wskazane wcześniej przepisy powodują też konieczność ponoszenia kosztów z tytułu prowizji bankowych od przelewów na rachunek bankowy organów podatkowych, nawet jeśli przedsiębiorca nie musi mieć konta firmowego.
Ponoszone z tego tytułu wydatki zaliczysz w pełnej wysokości do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Ciebie działalności. Taka możliwość wynika z ogólnej definicji kosztów podatkowych, uregulowanej w art. 22 ust.1 updof.
Uwaga! Kosztem podatkowym mogą być wyłącznie prowizje od transakcji związanych z działalnością gospodarczą. Jeżeli przy pomocy firmowego konta regulujesz także swoje prywatne zobowiązania, powinieneś zachować szczególną czujność, aby nie doszło do pomyłki przy rozliczaniu kosztów.
Prowizje i opłaty bankowe uważane są za koszty pośrednio związane z działalnością, a dzień ich ujęcia w kolumnie 13 podatkowej księgi przychodów i rozchodów (KPiR) „pozostałe przychody” – wyznacza data poniesienia wydatku.
W świetle rozporządzenia Ministra Finansów z 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów rozchodów (Dz. U. nr 152, poz. 1475 ze zm.), podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, do których zalicza się m.in. dowody opłat pocztowych i bankowych (§ 13 pkt 4). Rodzajem takiego dowodu jest wyciąg bankowy, który najczęściej stanowi podstawę do zaksięgowania omawianych wydatków.
Trzeba też wspomnieć, że podatnicy korzystający z systemu bankowości elektronicznej mają możliwość samodzielnego drukowania wyciągów bankowych. Wyciągi te, w takim samym stopniu co wyciągi drukowane przez bank – potwierdzają operacje gospodarcze przeprowadzone za pośrednictwem danego rachunku.
Jak wypowiedział się dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 7 lipca 2010 r. (nr IPPB5/423-279/10-2/AJ): ,,Dowód w postaci wyciągu bankowego zawiera nie tylko opis operacji finansowych dokonywanych przez jednostkę, ale także kwoty pobrane przez bank z tytułu świadczonych usług bankowych, np. wysokość prowizji bankowych. Wyciąg, na którym widnieją w/w kwoty można uznać za dowód poniesienia określonych wydatków, tj. z tytułu opłat, prowizji, odsetek itp., a także zastosowanego kursu przeliczeniowego waluty. Zakres informacji o operacjach bankowych jest identyczny, niezależnie od tego, czy Wnioskodawca odbiera wyciągi w formie „papierowej”, czy elektronicznej. W opinii tut. organu podatkowego (…) wydruk z systemu bankowości elektronicznej będzie mógł być uznany za dokument spełniający wymogi dowodu księgowego i podstawę zaliczenia określonych pozycji do kosztów uzyskania przychodów (…) W konsekwencji (…) stanowisko (…), zgodnie z którym Spółka ma prawo rozpoznawać w/w prowizje, opłaty bankowe, różnice kursowe udokumentowane wyciągami bankowymi pobranymi z systemu bankowości elektronicznej przez Internet i wydrukowanymi w siedzibie Spółki jako koszt uzyskania przychodów na zasadach ogólnych (tak jak w przypadku tradycyjnych wyciągów papierowych odbieranych w placówkach banków) – należy uznać za prawidłowe”.
Pamiętaj! Bez względu na to, czy otrzymujesz wyciąg w formie papierowej, czy elektronicznej, stroną sporządzającą wyciąg jest zawsze bank.
Niezależnie od stosowanej przez Ciebie metody ewidencjonowania kosztów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów (tj. metody uproszczonej zwanej też kasową albo metody memoriałowej), za dzień poniesienia kosztu powinieneś przyjąć dzień wystawienia faktury (rachunku) bądź innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu (art. 22 ust. 6b updof).
W tym kontekście, moment zaliczenia opłat bankowych do kosztów wyznaczać będzie, co do zasady, data wystawienia wyciągu bankowego.
PRZYKŁAD
|
Pan Robert, który prowadzi sklep wędkarski, posiada konto internetowe i sam drukuje wyciągi bankowe. Wydrukowany przez niego w dniu 5 września 2011 r. wyciąg za sierpień br. zawierał opłatę za prowadzenie konta w kwocie 35 zł, pobraną przez bank 31 sierpnia 2011 r. oraz prowizję za przelew dokonany tytułem zapłaty za wynajem pomieszczeń sklepowych z dnia 15 sierpnia 2011 r. Datą wystawienia wyciągu jest data wydrukowania go przez pana Roberta, a zatem zarówno opłata za prowadzenie konta, jak i prowizja za przelew mogą zostać ujęte w KPiR (kolumna 13) dopiero pod datą 5 września 2011 r. |
U podatników prowadzących księgę metodą uproszczoną, koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku, w którym zostały poniesione (art. 22 ust. 4 updof).
Również u podatników prowadzących księgę metodą memoriałową pośrednie koszty uzyskania przychodów ujmuje się w dacie poniesienia, z tym jednak zastrzeżeniem, że jeśli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a podatnik nie ma możliwości określenia, jak ich część dotyczy danego roku podatkowego, wówczas zalicza się je do kosztów uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą (art. 22 ust. 5c updof).
W trakcie roku, data wystawienia wyciągu bankowego będzie wyznaczała – taki sam dla obydwu grup podatników – moment poniesienia kosztu z tytułu opłat i prowizji bankowych. Różnice pojawią się dopiero na przełomie roku. Wtedy to podatnicy prowadzący księgę metodą memoriałową przyporządkują omawiane wydatki do roku, którego dotyczą.
PRZYKŁAD
|
Pani Jolanta i pan Karol prowadzą odrębne firmy, lecz obydwoje rozliczają się za pomocą podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Pani Jolanta prowadzi księgę metodą uproszczoną, tzn. wszelkie koszty potrąca w dacie poniesienia. Natomiast pan Karol stosuje metodę memoriałową, tzn. koszty bezpośrednie potrąca w tym roku, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody a koszty pośrednie w dacie poniesienia, jeśli nie dotyczą innego roku podatkowego. Zarówno pani Jolanta, jak i pan Karol mają firmowe konta bankowe prowadzone w systemie elektronicznym. W dniu 3 stycznia 2011 r. obydwoje wydrukowali we własnym zakresie wyciągi bankowe zawierające zestawienie operacji za grudzień roku poprzedniego. Z treści wyciągów wynikało, że od każdego z nich, w dniu 31 grudnia 2010 r. bank pobrał opłatę za prowadzenie rachunku w kwocie 40 zł. Pani Jolanta zaksięgowała tę opłatę pod datą wydrukowania wyciągu bankowego czyli 3 stycznia 2011 r. Natomiast pan Karol ujął wydatek w kosztach roku poprzedniego, tj. w dacie 31 grudnia 2010 r. |
Trzeba też wspomnieć o podatkowej kwalifikacji wydatków w przypadkach, gdy oprócz usługi głównej w postaci prowadzenia przez bank firmowego rachunku, przedsiębiorca nabywa również usługi towarzyszące.
Taka sytuacja zaistniała w przypadku podatnika, który był adresatem interpretacji indywidualnej dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 2 marca 2011 r. (nr IPPB1/415-6/11-2/ES). Jak czytamy w przedmiotowej interpretacji, do tego rodzaju usług zalicza się między innymi usługę indywidualnego doradcy klienta (posiadacza rachunku), czy przyznanie dodatkowych kart kredytowych, jak również ubezpieczenia na życie. W ramach jednej opłaty za prowadzenie rachunku przedsiębiorca otrzymuje dodatkowo usługę ubezpieczeniową świadczoną przez podmiot współpracujący z bankiem.
Wspomniany organ podatkowy uznał, że wydatki związane z prowadzeniem takiego rachunku również wolno zaliczyć do kosztów podatkowych. W powołanym piśmie podzielił bowiem stanowisko podatnika prowadzącego KPiR, który wnosił o wydanie interpretacji, że wydatki, o których mowa są tzw. kosztami pośrednimi, a jako takie koszty, niewątpliwie związane z prowadzoną opodatkowaną działalnością gospodarczą – stanowią koszt uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia.
Małgorzata Rymarz
prawnik specjalizujący się w prawie podatkowym
Jeżeli chcesz uniknąć kosztownych błędów i zyskać pewność, że działasz zgodnie z prawem, sięgnij po poradnik „Podatki dochodowe w praktyce”. Jego autorzy gwarantują Ci, że otrzymasz kompetentne i szczegółowe porady i wskazówki.
Dowiesz się m.in.:
- Jak zmniejszyć koszty pracownicze, poprawnie interpretując przepisy podatkowe?
- Jak ustalać wartość początkową środków trwałych, by urząd skarbowy nie mógł zakwestionować wysokości późniejszych odpisów amortyzacyjnych?
- Jak obliczyć zaliczkę na podatek dochodowy, uwzględniając składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne?
Teraz, korzystając z porad ekspertów, bezpiecznie zinterpretujesz przepisy podatkowe.
Nie zwlekaj! Zamów poradnik „Podatki dochodowe w praktyce” już teraz!
Zyskaj pewność, że korzystając z porad ekspertów bezpiecznie zinterpretujesz zawiłe przepisy podatkowe.